Syndrom Woblerów u psów
Zespół Woblerów, czasami nazywany syndromem Wobler'a, jest stanem kręgosłupa, który atakuje szyje psów w każdym wieku. W zespole Woblerów vertikra szyi ulega zniekształceniu i nie łączy się prawidłowo. Wywieranie nacisku na rdzeń kręgowy może zmienić chód twojego psa i spowodować umiarkowany do ciężkiego ból.
Czynniki ryzyka dla zespołu woblerów
Niektóre duże rasy psów i rasy podatne na choroby kręgosłupa są uważane za bardziej narażone na syndrom Wobblerów. Doberman Pinschers i Great Danes cierpią na tę chorobę najczęściej. Inne rasy podatne na Wobblerów to: Bernardyny, Setery irlandzkie, Dalmatyńczyki i owczarki niemieckie. Lekarze uważają, że to szybki wzrost dużych ras powoduje Wobblers Syndrome. Syndrom Wobblera może występować u psów w wieku zaledwie dziesięciu miesięcy, chociaż większość przypadków dotyczy psów w wieku od trzech do dziewięciu lat.
Objawy syndromu wobblerów
Objawy syndromu wobblerów zwykle pogarszają się z czasem. Zaczynają się w tylnych nogach psa, gdzie rozwinie się niestały chód. Ta niestabilność może rozprzestrzeniać się na przednie nogi. Jeśli Wobbler Syndrome jest ciężki, pies może się dramatycznie zatracić, a nawet przewrócić.
Objawy Syndromu Woblerów mogą wystąpić nagle i obejmują:
- chwiejny chód z przodu, z tyłu lub wszystkie nogi
- opadanie podczas skrętu
- oszołomienie
- niezdarność
- paraliż z przodu, z tyłu lub z wszystkich nóg
- niechęć do poruszania głową lub szyją
Leczenie syndromu wobblerów
Jeśli twój pies cierpi na łagodny przypadek Syndromu Woblerów, prednizon lub inne steroidy mogą zmniejszyć stan zapalny i złagodzić ból i inne objawy. W poważniejszych przypadkach do stabilizowania kręgosłupa można zastosować usztywnienie szyi.
Chirurgia zespołu Woblerów może z powodzeniem leczyć najcięższe przypadki. Twój lekarz weterynarii złączy razem uszkodzony kregosłup, usuwając ucisk z rdzenia kręgowego. Powikłania chirurgii mogą wpłynąć na integralność pobliskiego kręgu, ale operacja pozostaje najlepszą szansą na pełne wyleczenie z syndromu Woblerów.
Psy cierpiące na zespół Woblerów nigdy nie powinny chodzić z kołnierzykiem na szyję, ale zawsze z uprzężą. Podnoś żywność i naczynia z wodą swojego psa, aby mógł jeść i pić bez rozciągania szyi. Ogranicz poziomy aktywności, szczególnie gdy czuje się bardzo niekomfortowo, aby uniknąć dalszego uszkodzenia rdzenia kręgowego. Wiele psów z syndromem Woblerów może żyć normalnie z leczeniem.
Zapobieganie syndromowi woblerów u psów
Ponieważ zespół Woblerów jest w dużej mierze genetyczny, wielu przypadkach nie można zapobiec. Psy z syndromem Woblerów nie powinny być hodowane, podobnie jak ich rodzice lub rodzeństwo.
Możesz próbować powstrzymać syndrom Woblerów u szczeniąt dużych ras, karmiąc dietę, która zniechęca do szybkiego wzrostu. Badania wykazały, że dieta bogata w wapń, białko i fosfor może przyczynić się do powstania syndromu Woblerów. Nie karmisz swojej psiej szczeniąt po szóstym miesiącu życia. Unikaj suplementów mineralnych i witaminowych.
Weterynarze zalecają, aby poziom białka w diecie psa nie przekraczał 24%, jeśli podejrzewasz, że może być zagrożony zespołem Woblerów.
