Szczepienie kota nośnego w celu zakażenia górnych dróg oddechowych
Szczepienie kotanosicielaw celu zakażenia górnych dróg oddechowych jest istotną częścią planu działania właściciela kota w następstwie podejrzenia jednego z tych wirusów. Chociaż infekcje górnych dróg oddechowych kotów nie mogą przenosić się na ludzi, ma to kluczowe znaczenie dla zdrowia innych kotów w domu, a także dla szybkiego wyleczenia chorego kota, którego właściciel zaszczepił kota.
Objawy zakażeń górnych dróg oddechowych
Zakażenia górnych dróg oddechowych kotów są albo odmianami kaliciwirusów, albo wirusów nosa i tchawicy. Właściciele, którzy widzą objawy zakażeń górnych dróg oddechowych u swoich kotów, powinni natychmiast dostarczyć swoje koty do weterynarza. Objawy te obejmują:
- Ciągłe kichanie
- Katar
- Nadmierne ślinienie się
- Zaburzenia oczu
- Zapalenie spojówek (obrzęk powiek)
- Wrzody na oczy, usta lub łapy
- Bóle stawów lub mięśni
- Gorączka
- Utrata apetytu
- Utrata masy ciała
- Zmęczenie
- Utrata przytomności zainteresowanie normalnymi czynnościami
Różne rodzaje infekcji górnych dróg oddechowych wywołują różne objawy, więc kot zarażony jedną infekcją prawdopodobnie nie będzie w stanie wykazać wszystkich tych naraz. Na przykład, kaliciwirus nie powoduje kichania, podczas gdy wirus rhinotracheitis. Dlatego też koty wykazujące którykolwiek z tych objawów należy zbadać w celu ustalenia przyczyny.
Szczepienia
Szczepienie jest niezbędne, nawet u kota nosiciela, i musi być powtarzane co 6 do 18 miesięcy zgodnie z zaleceniem lekarza weterynarii. Chociaż nosiciel kotów będzie nadal długo chorował na wirusa, szczepienie pomoże ciału kota wytwarzać przeciwciała, które mogą walczyć z obecnym ogniskiem i utrzymywać epidemie wirusa w mniejszym stopniu w przyszłości. W przyszłości koty typu Carrier doświadczają mniej poważnych objawów podczas epidemii.
Czas trwania choroby i okres inkubacji
Gdy kot nosicielka rozwinie infekcję górnych dróg oddechowych, zakres choroby może trwać od jednego do czterech tygodni. Chociaż leczenie można zazwyczaj przeprowadzić w domu, po zbadaniu przez weterynarza i szczepienia, kota nośnego należy oddzielić od innych kotów od 2 do 14 dni. Zakres okresu inkubacji będzie zależeć od rodzaju wirusa, czasu, w jakim kot już został dotknięty i jak obszerna jest infekcja.
Nawrót u koty dotkniętych chorobą
Szczepienie zapobiegnie cierpieniu kota nosiciela przez długotrwałe lub rozległe ataki choroby, ale kot prawdopodobnie będzie nosił wirusa przez całe życie. Koty z kaliciwirusem będą przez cały czas rzucały chorobę przez cały czas, chociaż koty z wirusami zapalenia nosa i tchawicy mogą rzucić wirusa tylko wtedy, gdy są zestresowane. Jednak nawrót objawów wirusa u nosicieli kotów powinien zostać zahamowany po szczepieniu.
Zapobieganie u kotów, które nie są zagrożone
Jeśli kot nosicielka mieszka z innymi kotami, właściciel powinien również zaszczepić te koty. Szczepienia, mimo że są niezbędne dla kotów z wirusem, są bardziej skuteczne u kotów, które jeszcze nie nabawiły się wirusa. Dzieje się tak dlatego, że koty nośne mogą nawracać objawy nawet po szczepieniu, więc zapobieganie zakażeniu przez wirusy kotom jest najskuteczniejszą metodą zapobiegania temu cyklowi u kotów.
