Uwarunkowania leczenia kardiomiopatii kotów

Kardiomiopatia kotówjest chorobą serca kota, często śmiertelną, w której ściany serca zmieniają kształt poprzez rozciąganie lub zagęszczanie, utrudniając prawidłowe działanie serca. W przeszłości jedną z bardziej powszechnych wersji była poszerzona kardiomiopatia w populacjach kotów spowodowana niedoborem tauryny; jednak prawie wszystkie główne marki karmy dla kotów, w tym tauryna jako jeden z jej składników, są rzadko spotykane dzisiaj. Mięsień sercowy rozciąga się i osłabia dzięki tej wersji choroby.

Choroba serca kotów ma wiele przyczyn. Często jest to genetyczne, chociaż posiadanie genu powodującego kardiomiopatię niekoniecznie gwarantuje rozwój choroby. Może pominąć pokolenia. Substancje chemiczne, trucizny, infekcje i nadczynność tarczycy mogą również powodować kardiomiopatię. Najczęstsza postać, kardiomiopatia przerostowa kotów, polega na pogrubieniu mięśnia sercowego kota, powodując zmniejszenie objętości krwi pompowanej przez serce.

Objawy kardiomiopatii u kotów

Objawami kardiomiopatii są szybkie lub trudności w oddychaniu, utrata masy ciała, zmniejszenie apetytu, letarg, zmęczenie, omdlenia i porażone lub słabe nogi wynikające z tworzenia się skrzepów krwi w tętnicach do kończyn dolnych. Niektóre z tych objawów rozwijają się stopniowo, a niektóre rozwijają się szybko i mogą prowadzić do śmierci, jeśli nie zostaną szybko leczone. Rentgen, EKG i ultradźwięki serca potwierdzą chorobę.

Leczenie kardiomiopatii według rodzaju i ciężkości

W zależności od rodzaju kardiomiopatii i nasilenia, różne leki mogą poprawić czynność serca, ale nie wyleczyć choroby, szczególnie jeśli rozwinie się ona w niewydolność serca. Średnia długość życia wynosi około 6 miesięcy, chociaż niektóre koty żyły od 3 do 4 lat.

Leczenie obejmuje:

• Diuretyki: Zwykle stosuje się frusemid w celu usunięcia płynu z okolic płuc; jednak należy monitorować czynność nerek. Płyn opłucny można opróżnić ze ściany płuc za pomocą igły lub cewnika.
• beta-blokery: zwykle atenolol i metoprolol, które pomagają w poprawie funkcji lewej komory, zwiększając w ten sposób objętość krwi płynącej do płuc i zmniejszając obrzęk płuc. Leki beta-adrenolityczne spowalniają częstość akcji serca, umożliwiając pełne wypełnienie serca przed skurczem.
• Inhibitory ACE: Zazwyczaj benazepril i enalapryl, które poprawiają czynność serca, powodując rozszerzanie naczyń krwionośnych, a tym samym zmniejszając obciążenie serca.
• Blokery kanału wapniowego: Zazwyczaj diltiazem, który pomaga również poprawić czynność serca, zmniejszając zużycie tlenu przez mięśnie sercowe i częstość akcji serca, wspomagając mięsień sercowy w odprężeniu, aby umożliwić więcej przestrzeni komórkom całkowicie wypełniać krew przed skurczem.
• Leczenie podstawowych problemów: stosowanie amlodypiny w celu obniżenia ciśnienia krwi w przypadkach nadciśnienia tętniczego i leczenia nadczynności tarczycy.
• Zmniejszenie ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej: Zazwyczaj klopidogrel (inhibitor płytek krwi) lub heparyna (inhibitor krzepnięcia krwi) stosuje się w małych dawkach, ponieważ przedawkowanie może być śmiertelne.

Nie można wyleczyć kardiomiopatii, z wyjątkiem przypadków, w których występuje niedoczynność tarczycy lub niedobór tauryny.