Leczenie napadów padaczkowych za pomocą fenobarbitalu
Padaczka kotów a napady padaczkowe u kotów
Napady padaczkowe są objawem i zwykle są spowodowane inną chorobą niż epilepsja. Kot, który ma napad padaczkowy, niekoniecznie musi mieć padaczkę. Napady padaczkowe mogą mieścić się w zakresie od nietypowych wahań nastrojów do gwałtownych drgawek fizycznych i często mają ukrytą przyczynę. Rak, choroby metaboliczne, choroby zapalne lub uraz mogą je powodować. Wiele razy nawracające drgawki i napady znikną po leczeniu innego zaburzenia.
Padaczka to choroba opisywana jako nawracające i niekontrolowane napady padaczkowe, które nie mają wyraźnej przyczyny. Istnieją dwa typy padaczki: padaczka idiopatyczna (pierwotna) i padaczka objawowa (wtórna). Pierwszy dotyczy "klasycznej" epilepsji - drgawek bez znanej przyczyny. Próba udowodnienia pierwotnej epilepsji jest trudna, ponieważ koty są bardziej podatne na napady padaczkowe, gdy są zarażone chorobą niż inne zwierzęta. Częściej niż nie, padaczka jest drugim, częściej występującym rodzajem epilepsji, która ma miejsce, gdy nawracające napady zostają zidentyfikowane jako przejaw podstawowego problemu.
Ponieważ napady padaczkowe (epileptyczne lub nie) są zwykle spowodowane nieprawidłowym działaniem układu nerwowego, konieczne jest przeprowadzenie szeregu testów w celu prawidłowej diagnozy stanu. Po zdiagnozowaniu fenobarbitalu można przepisać w celu złagodzenia drgawek, a dodatkowe leczenie może być konieczne w celu leczenia rzeczywistego zaburzenia powodującego drgawki.
Fenobarbital dla kotów
Fenobarbital jest najczęściej stosowanym barbituranem (depresorem układu nerwowego) na całym świecie. Występuje w trzech postaciach: tabletki, płynu i iniekcji. W przypadku kotów najczęstszą metodą podawania jest wstrzyknięcie, a następnie płynne leki. Fenobarbital ma wyjątkowo długi okres półtrwania, więc dla wielu kotów dzienna dawka nie jest wymagana. Jest to szczególnie prawdziwe po kilku tygodniach leczenia, a fenobarbital narosł w systemie kota.
Skutki uboczne fenobarbitalu
Fenobarbital jest ogólnie uważany za bezpieczny w stosowaniu u kotów. Jednak wystąpiło kilka działań niepożądanych, w tym:
- Letarg
- Pobudzenie lub podrażnienie
- Odwodnienie
- Nadmierne oddawanie moczu
- Utrata koordynacji
Kilka kotów ma również reakcje alergiczne, chociaż reakcja nie jest taka sama, jak w przypadku zwykłego tabletkowania lub przyjmowania pigułek . Reakcje alergiczne obejmują:
- niską liczbę płytek krwi
- niską liczbę krwinek białych
- obrzęk twarzy
- podrażnienie skóry
u kotów z alergiami często stosuje się diazepam. Oprócz reakcji alergicznych wiadomo, że fenobarbital pomaga w tworzeniu skrzepów krwi i powoduje uszkodzenie wątroby, chociaż jest to bardzo rzadkie u kotów.
Reakcje z innymi lekami
Fenobarbital może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:
- Leki przeciwhistaminowe
- Fenotiazyny
- Kortykosteroidy
- Niektóre beta-adrenolityki
- Chloramfenikol
- Doksoflcyna
- Chinidyna
- Metronidazol
- Teofilina
- Gryzeofulwina
- Fenytoina
- Fenoksybenzamina
Interakcje między fenobarbitalem a innymi lekami mogą powodować zmiany w białkach , co prowadzi do szkodliwych skutków dla twojego kota. Ważne jest, aby poinformować weterynarza, czy twój kot jest na którymkolwiek z tych leków.
Fenobarbital jest najstarszym i najbardziej popularnym lekiem przeciwdrgawkowym i depresyjnym stosowanym do zwalczania nawracających napadów padaczkowych u kotów.
