Leczenie u psów nadpobudliwych za pomocą rybawiryny
Psy z kiszką a są poważną chorobą psów, która nie ma znanego leku i jest wysoce zaraźliwa. Wirus kaszowy psów (CDV) wpływa na układ nerwowy, układ oddechowy i przewód pokarmowy psów w każdym wieku i każdej rasie. Nawet w przypadku szczepień, które są powszechne u większości szczeniąt, psy cierpiące na chorobę psów pozostają poważną i poważną chorobą u psów o wysokiej śmiertelności.Objawy początkowe u psów z dystansem
Objawy, że pies został zarażony wirusem kaszlowca, pojawiają się zwykle od 6 do 22 dni po kontakcie z CDV. Objawy mogą się różnić i nie wywołają takich samych warunków u każdego rodzaju psa. Objawy do obejrzenia obejmują:
Zwężenie oczu, które może być wodniste lub zawierają ropnę
- Gorączka
- Zachowanie letargowe
- Wymioty
- Biegunka
- Brak apetytu
- Wysięk z nosa
- Depresja
- Zwiększone uratowanie
- Kaszel
- Odwodnienie
- Trudne oddychanie
- Niektóre psy rozwijają się później poważne problemy neurologiczne w wyniku obecności wirusa kła, w tym:
drgawki
- drganie
- częściowy lub całkowity paraliż
- utwardzone podkładki pod stopy
- chodzenie w kręgach
- leczenie psów lekiem Distemper z rybawiryną
Chociaż nie można wyleczyć psa, istnieją kuracje i leki złagodzić objawy wtórne, takie jak wymienione powyżej. Antybiotyki mogą być przepisywane w celu leczenia zakażeń, a inne leki mogą być oferowane w celu zapobiegania objawom, takim jak wymioty, biegunka, aw późniejszych stadiach, napady padaczkowe i inne problemy neurologiczne.
W badaniach laboratoryjnych wykazano, że lek przeciwwirusowy rybawiryny odniósł pewien sukces w leczeniu kły. Rybawiryna jest zwykle stosowana w leczeniu wirusów odry i innych wirusów, ale może być skuteczna przeciwko krowianowi wirusa. Rybawiryny nie uważa się za lekarstwo na kły, a ponadto należy wykonać więcej pracy, aby określić skuteczność leku przeciw CDV. Najlepsze leczenie przeciw wirusowi to profilaktyka i szczepienia.
Zapobieganie wirusowi psów z dystansem
Ze względu na bardzo zaraźliwą naturę CDV utrzymanie zakażonego zwierzęcia w izolacji od innych zwierząt jest niezbędne, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Wirus psiego zapłodnienia łatwo rozprzestrzenia się przez wydzieliny układu oddechowego, takie jak wydzielina z nosa, i może żyć w środowisku przez kilka tygodni, szczególnie w zacienionych i zimnych obszarach.
Dzikie zwierzęta, takie jak szopy, kojoty, wilki, skunksy, lisy i fretki, mogą nosić i rozprzestrzeniać wirusa psów, a właściciele psów powinni uważać na kontakt ze zwierzętami domowymi z dowolną dziką przyrodą. Kontakt z nieznanymi psami może być niebezpieczny, szczególnie dla szczeniąt o słabym i nierozwiniętym układzie odpornościowym. Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii o ustaleniu harmonogramu szczepień, aby zaszczepić szczenię przed poważnymi chorobami, takimi jak kły, i pamiętaj o tym, aby Twój dorosły pies był na bieżąco ze swoimi szczepionkami. Niektóre obszary mają obowiązkowe szczepienia przeciwko powszechnym psim chorobom, takie jak CDV, a właściciele powinni być informowani o swoich lokalnych przepisach.
Nie wszystkie rasy i wiek psa wymagają tych samych harmonogramów szczepień, dlatego ważne jest skonsultowanie się z biurem weterynarza w sprawie odpowiedniego planu zdrowotnego dla stylu życia Twojego pupila. Utrzymywanie zwierzęcia w zdrowiu, aktywności i diecie może pomóc w zwiększeniu odporności, ale szczepionki są szczególnie potrzebne, jeśli pies jest w kontakcie z innymi zwierzętami lub spędza czas na świeżym powietrzu.
