Soloksyna dla psów
Soloksynajest powszechnym lekiem podawanym psom z niedoczynnością tarczycy i ma niewiele trwałych skutków ubocznych. Ponieważ niedoczynność tarczycy jest najczęstszą chorobą autoimmunologiczną dotykającą psy, wiele psów będzie potrzebowało tego leku w pewnym momencie swojego życia.
Dlaczego warto podać Soloxine
Soloxine jest najczęstszym lekiem podawanym psom cierpiącym na niedoczynność tarczycy, co oznacza, że organizm nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów tarczycy, aby wykonywać wszystkie funkcje wymagane przez psa. Tarczyca bierze udział w wielu funkcjach organizmu, w tym w pobudzaniu metabolizmu, wzrostu, rozwoju i różnicowania niektórych tkanek.
Pies z niedoczynnością tarczycy może być trudny do wykrycia, ponieważ objawy są tak subtelne.
Objawami niedoczynności tarczycy są:
- nagły przyrost masy ciała
- letarg
- nudny płaszcz
- skóra tłusta
- zmiany skórne
- utrata włosów lub nadmierne wydalanie
Soloksyna zastępuje hormony tarczycy, pozwalając organizmowi psa na nadążanie za wymaganiami tarczycy. Jeśli otrzymasz odpowiednią dawkę, objawy te powinny ustąpić w ciągu kilku dni.
Jak działa Soloxine
Soloksyna jest zrobiona z lewotyroksyny, znanej również jako T4, nieaktywnego hormonu tarczycy naturalnie wytwarzanego w ciele twojego psa. Badania wykazały, że w większości przypadków jest to hormon pozbawiony niedoczynności tarczycy.
T4 przekształca się następnie w aktywną formę hormonu, liotiryninę (T3). W badaniach przeprowadzonych na pacjentach z niedoczynnością tarczycy lekarze stwierdzili, że po uzupełnieniu T4, pacjenci nie mają problemu z przekształceniem T4 w T3. W ten sposób, Soloksyna uzupełnia organizm hormonem T4, który można następnie przekształcić.
Soloksyna jest wchłaniana w przewodzie pokarmowym i wchodzi do krwioobiegu, umożliwiając organizmowi psa rozpoczęcie przekształcenia w aktywne hormony tarczycy.
Właściwe dawkowanie
Osiąga się osiem dawek soloksyny w zakresie od 0,1 do 0,8 mg. Siła dawki zależy od wielu czynników, w tym wieku psa, rasy, wielkości i poziomu niedoczynności tarczycy.
Badania wykazały, że 0,1 mg soloksyny daje takie same wyniki jak jedno ziarno wysuszonej tarczycy. Tak więc początkowa zalecana dawka wynosi 0,1 mg na 10 funtów masy ciała psa. Jednak początkowa dawka zmienia się w zależności od diagnozy weterynarza i jest zwykle określana przez dokładne badanie krwi, które bada poziomy hormonów tarczycy w krwioobiegu twojego psa.
Początkowo comiesięczne badania krwi pomogą ustalić właściwą dawkę. Testy te będą wymagane corocznie po pierwszym roku stosowania leku.
Soloksynę podaje się w postaci tabletek dwa razy dziennie, co najmniej na godzinę przed posiłkiem, aby umożliwić prawidłowe wchłanianie. Twój pies będzie prawdopodobnie przyjmował leki przez resztę życia.
Skutki uboczne i środki ostrożności
Psy z chorobami serca lub nadciśnieniem tętniczym powinny przyjmować Soloxine wyłącznie pod nadzorem lekarza weterynarii, ponieważ zwiększona szybkość przemiany materii może być szkodliwa.
Występuje niewiele działań niepożądanych związanych z soloksyną, ale jeśli pacjent otrzyma niewłaściwą dawkę, może doświadczyć objawów nadczynności tarczycy (nadproduktywnej tarczycy), które obejmują nagłą utratę wagi, zwiększenie apetytu, zwiększenie energii i problemy ze skórą.
W rzadkich przypadkach pies może odczuwać reakcję alergiczną lub cięższe objawy, takie jak trudności w zasypianiu, zmiany osobowości lub gorączka. Twój pies może również odczuwać:
- biegunkę
- wymioty
- wysypkę skórną
- zawroty głowy
- utratę apetytu
