Objawy parwowirusa psów
Parwowirus psówjest wysoce zaraźliwą chorobą psów i zwykle jest śmiertelny dla szczeniąt. Obecny szczep parwowirusa uważa się za mutację wirusa kociej grypy. Dowolny wiek i rasa psa mogą wywołać tego wirusa. Parvovirus rozprzestrzenia się poprzez kontakt z zakażonym kałem. Wiadomo również, że wirus przetrwał na odzieży, podłodze klatki i innych przedmiotach nieożywionych przez pięć miesięcy lub dłużej. Okres inkubacji wynosi około siedmiu do czternastu dni od czasu ekspozycji na objawy czasowe. Wirus atakuje szpik kostny i komórki jelitowe. Najbardziej niszczące skutki występują w przewodzie pokarmowym. Wirus powoduje ogromne uszkodzenia przewodu pokarmowego. Objawy Parvovirus
Szczenięta są najbardziej podatne na parwowirusy. Najcięższe przypadki pojawiają się u szczeniąt po dwanaście tygodni i młodszych. Wiele dorosłych psów wykazuje niewiele, jeśli w ogóle, objawów przedmiotowych i podmiotowych. Psy zakażone parwowirusem mogą wykazywać następujące objawy:
- Ciężkie wymioty i biegunka
- Pocisk wymiotujący
- Krwawa, ciężka biegunka
- Letarg i osłabienie
- Małe zainteresowanie czynnościami
- Brak apetytu
- Gorączka
Choroba postępuje szybko. Śmierć może wystąpić już w dwa dni po wystąpieniu objawów. Parwowirus zabija przez odwodnienie z powodu utraty płynów z wymiotów i biegunki. Szok i śmierć wynikają z odwodnienia. Parwowirus może także zabijać toksyny septyczne atakujące całe ciało, gdy utrata bariery jelitowej umożliwia wejście bakterii.
Diagnozowanie parwowirusa psów
Twój lekarz weterynarii przeprowadzi badanie fizykalne, pobierze próbkę kału i wykona badania krwi. Infekcja charakteryzuje się spadkiem liczby białych krwinek. Diagnostyka ta, w tym radiogramy, wykluczy wszelkie inne przyczyny wymiotów i biegunki.
Leczenie choroby
Hospitalizacja jest konieczna do leczenia parwowirusa. Najważniejsze leczenie polega na zastąpieniu utraconych płynów przez wymioty i biegunkę. Twój pies otrzyma dożylne podanie roztworu elektrolitu. Cukier (dekstroza) jest często dodawany, ponieważ stres spowodowany infekcją może obniżyć poziom cukru we krwi. Leki przeciw nudnościom podaje się w celu kontrolowania dalszych wymiotów. Antybiotyki są podane, aby pomóc w kontrolowaniu wtórnych infekcji. W ciężkich przypadkach może być konieczna transfuzja krwi. Długość leczenia twojego psa będzie zależeć od ciężkości infekcji wirusowej. Szczepienia są najskuteczniejszym środkiem zapobiegawczym dla twojego psa. Szczenięta nie powinny być narażone na działanie parków, budy lub innych obszarów publicznych, w których mogą przebywać psy, dopóki nie otrzymają wszystkich zastrzyków.
