Ringworm in Cats

Ringworm u kotówlub dermatophytosis, jest grzybiczą infekcją skóry, która atakuje włosy, skórę i paznokcie kotów. Grzybica jest zaraźliwa zarówno dla psów, jak i ludzi; osoby z obniżoną odpowiedzią immunologiczną są szczególnie narażone na ryzyko zarażenia grzybicą. Choć grzybica u kotów często zanika sama z czasem, ryzyko zakażenia oznacza, że ​​powinieneś zdawać sobie sprawę z jego objawów, transmisji i leczenia.

Przyczyna powstawania grzybicy

Podczas gdy istnieje kilka różnych grzybów, które powodują grzybicę, większość przypadków u kotów jest wynikiem grzybów w gatunku Microsporum canis, Microsporum gypseum lub Trichophyton. Grzyb, który powoduje grzybicę, zwykle znajduje się na zakażonym zwierzęciu lub w jego pomieszczeniach mieszkalnych. Zarażone zwierzę może zrzucić zarodniki, które mogą żyć w środowisku nawet przez dwa lata.

grzyb Ringworm rozwija się w ciepłym, wilgotnym środowisku. Zarodniki mogą żyć na pościeli, meblach i wszystkim, co ma kontakt z zarażonym zwierzęciem. Koty mogą stać się chronicznymi nosicielami, niosąc i pozbywając się grzyba bez oznak infekcji.

Przenoszenie grzybicy

Ringworm jest przenoszony przez bezpośredni kontakt z zarodnikami grzybów. Zarodniki mogą przetrwać w pościeli, sprzęcie do pielęgnacji zwierząt i pomieszczeniach z internatem, zamieszkałym przez zarażone zwierzę. Ponieważ grzyb Ringworm może żyć w środowisku nawet przez dwa lata, Twój kot może zarażać się grzybicą z dowolnego miejsca, w którym przebywały inne zwierzęta.

Większość zdrowych dorosłych kotów ma jednak pewną naturalną odporność na grzyby i może nigdy nie wykazywać objawów. Koty z tłumionym układem odpornościowym są najbardziej wrażliwe na rozwijające się objawy infekcji. Starsze koty, koty z roamingiem, koty zestresowane i niedożywione są bardziej narażone na rozwój infekcji; Koty perskie również wydają się bardziej podatne na infekcje.

Objawy Ringworm

Ringworm u kotów powoduje zmiany skórne, które mogą różnić się wyglądem. Najczęstszym rodzajem zmian jest mały, okrągły i bezwłosy. Skaleczona skóra może pojawić się w środku zmiany. Mogą również pojawić się małe krosty.

Zmiany liszajowate mogą zaczynać się od niewielkich rozmiarów. Mogą się podrażniać i swędzić. Najczęściej znajdują się na głowie, uszach i ogonie. Czasami grzyb może rozprzestrzeniać się po twarzy, wargach, brodzie i nosie; może być trudno odróżnić objawy grzybicy u kotów od objawów innych chorób skóry.

Rozpoznanie i leczenie glista u kotów

Jeden z kilku testów jest niezbędny do zdiagnozowania grzybicy u kotów. Wiele rodzajów grzybów liszajcych fluoryzuje pod specjalnym rodzajem czarnego światła zwanego lampą Wooda. Jednak ten test nie jest całkowicie dokładny, ponieważ inne substancje zawarte w futrze Twojego kota mogą również fluoryzować.

Niektóre infekcje lęgowe można zdiagnozować poprzez badanie włosów ze zmiany pod mikroskopem. Jednak najbardziej wiarygodnym sposobem diagnozowania jest zbieranie łusek ze zmian i przeprowadzanie hodowli grzybów.

U zdrowych kotów i kociąt z niewielkimi zmianami grzybica może być leczona kremem przeciwgrzybiczym. W cięższych przypadkach można stosować kombinację leków doustnych i miejscowych. Wapno z siarki limonowej jest stosowane miejscowo w przypadku grzybicy u kotów.