Zapobieganie Parwu u szczeniąt
Parvo Virus
Parvo jest najczęstszą chorobą wirusową u szczeniąt ze względu na niedojrzały układ odpornościowy. Wirus atakuje wyściółkę układu pokarmowego, gdzie rośnie w szybko dzielących się komórkach, ostatecznie zabijając komórki. To działanie zapobiega wchłanianiu płynów i substancji odżywczych przez szczeniaka, który staje się odwodniony i słaby. Choroba Parvo jest przenoszona przez zarażone psy i zrzucana w ich odchodach. Wirus może żyć tak długo, jak dziewięć miesięcy w środowisku. Wirus nie tylko żyje w środowisku, ale także może zostać sprowadzony do domu szczeniaka przez buty, ręce lub opony samochodowe. Wirus ten nie może być przenoszony na inne gatunki.
Objawy Parvo
Objawy parwowskie mogą pojawić się u szczeniaka już w 7 do 10 dni po ekspozycji. Test parowania można zrobić tak wcześnie, aby sprawdzić, czy Twój szczeniak jest pozytywny w stosunku do wirusa. Szczenię najpierw odczuje wysoką gorączkę, a następnie depresję i utratę apetytu. Wystąpią wymioty i krwawa biegunka. Z powodu tych objawów odwodnienie będzie miało wpływ na twoje szczenię, aw wielu przypadkach śmierć nastąpi. Parvo może zaatakować serce i spowodować comiesięczną niewydolność serca po widocznym wyleczeniu. Jeśli twój szczeniak przeżyje wirusa parvo, najprawdopodobniej będzie słaby i niezdrowy przez całe życie.
Leczenie Parvo
Przy odpowiednim leczeniu weterynaryjnym Twój szczeniak ma lepszą zdolność przeżycia od wirusa parwowirusa. Zapobiegając odwodnieniu, będą go uruchamiać na płynach dożylnych lub podskórnych. Ponieważ nie ma lekarstwa na Parvo, weterynarz może leczyć objawy tylko wtedy, gdy występują. Inne procedury, które można wykonać, obejmują kontrolowanie temperatury ciała, monitorowanie poziomu elektrolitów i transfuzję krwi, jeśli jest to konieczne. Badania pokazują, że leki sulfonamidowe mogą powodować odwodnienie i należy ich unikać w leczeniu parwowirusem u szczenięcia.
Zapobieganie Parvo za pomocą Szczepienia dla psów
Podejmując te kroki, możesz zapobiec stworzeniu przez parę wirusa szczenięcia.
Najlepszym sposobem, aby nie dopuścić do tego, aby twój szczeniak dostał parvo, jest zaszczepienie go przeciwko parvo. Szczepionkę parwowinę podaje się już po 6 tygodniach i podaje się ją co 3-4 tygodnie, dopóki twój szczeniak nie skończy 16-20 tygodni. Należy podawać coroczne szczepionki w celu zapewnienia stałej ochrony przed wirusem. Dla Twojej wygody, biura weterynaryjne używają szczepionki psów o nazwie DHPP, która chroni twoje szczenię przed gorączką, zapaleniem wątroby, parwowirusem i paragrypy. Jest to podstawowa szczepionka, którą należy podawać corocznie, aby chronić psa przed tymi pospolitymi chorobami. Szczepionka przeciwko wściekliźnie psa jest również podstawową szczepionką i powinna być podawana swojemu szczeniakowi w wieku 16 tygodni.
- Trzymaj szczeniaka w izolacji od innych psów do 2 tygodni po jego ostatniej szczepionce przeciw parweniu.
- Dezynfekuj miseczki do przechowywania żywności, miski na wodę, ściółkę, skrzynki lub budy z wybielaczem chlorowym i roztworem wody o stosunku 1:30.
- Sprzątnij stołek ze szczeniętami na podwórku lub w otoczeniu.
- Po tym jak szczeniak odzyska przytomność, trzymaj go w izolacji przez 1 miesiąc po całkowitym wyzdrowieniu.
