Wyższość rzepki u psów
u psów jest zwykle krótkotrwałym, ale bardzo bolesnym incydentem. Chociaż nie jest to choroba zagrażająca życiu, ból związany z luzem rzepki jest bardzo prawdziwy u psów, a to często skłania właścicieli psów do poszukiwania leczenia medycznego. Ważne jest to, że właściciele psów są w stanie rozpoznać objawy zwichnięcia rzepki, dzięki czemu mogą ograniczyć nawrót bólu u psa i rozważyć opcje leczenia.Wyjaśnienia dotyczące laparatu rzepki
Rzepka jest anatomicznym terminem dla kolana. W normalnych warunkach rzepka psa może siedzieć przytulnie w obrębie kości udowej (kość udowa) z powodu rowków udowych utrzymujących ją na miejscu. Rowki te znajdują się po obu stronach rzepki i pozwalają na ruch rzepki, gdy staw kolanowy jest zgięty, co pozwala również na użycie mięśni czworogłowych. Płyn stawowy w kolanie chroni rzepkę przed nasmarowaniem, dzięki czemu występuje swobodny ruch kolana.
Lęknięcie rzepki występuje, gdy rzepka ześlizguje się z rowka udowego, powodując tarcie między kością a kością między rzepką a rowkami kości udowej. To tarcie między kością a kością powoduje tak ogromny ból u psów. Gdy rzepka zniknie z rowka, nie może wrócić do rowka, dopóki mięśnie czworogłowe nie rozluźnią się i nie pozwolą na ten ruch. Podczas gdy rzepka pozostaje zwarta, staw kolanowy faktycznie blokuje i unieruchamia nogę psa.
Predyspozycje genetyczne
Niektóre rasy psów wydają się być genetycznie predysponowane do zwichnięcia rzepki, w tym pekińczyk, pudel, Lhasa Apso i Pomorskie. Psy tych ras powinny zostać sprawdzone przed wyhodowaniem rzepki.
Objawy lęku rzepki
Objawy zwichnięcia rzepki u psów są zazwyczaj bardzo widoczne, choć mogą wydawać się nieco dziwne. Ponieważ rzepka leczy i przecina rowek udowy, pies zostaje złapany z intensywnym, chwilowym uczuciem ogromnego bólu. Po zakończeniu leczyć, pies już nie odczuwa bólu. Jednak pies nadal nie będzie w stanie poruszać nogą, aż mięsień czworogłowy może się zrelaksować wystarczająco długo, aby rzepka mogła powrócić do normalnej pozycji. Ten okres może trwać od 10 minut do kilku dni, w zależności od tego, ile czasu zajmuje rozluźnienie mięśni.
Nawet przed zwężeniem rzepki, która powraca do swojej normalnej pozycji, większość psów nadal może brać udział w normalnych czynnościach. Jedyna różnica polega na tym, że mogą chodzić z trójnożnym utykanie lub całkowicie podnosić zadu z ziemi i chodzić po przednich nogach.
Diagnoza i leczenie luklarskiego opatrunku
Diagnozowanie zwichnięcia rzepki jest stosunkowo łatwe w oparciu o same objawy. Jednak badanie fizykalne nie jest wystarczające, aby jednoznacznie zdiagnozować zwichnięcie rzepki, ponieważ inne etiologie mogą wywoływać podobne objawy. Ogólnie rzecz biorąc, rentgen powinien być wykonany w czasie zwichnięcia, aby można go było oglądać radiologicznie.
Chirurgia jest jedyną prawdziwą metodą, która może korygować zwichnięcie rzepki u psów, chociaż operacja nie zawsze jest konieczna w każdym przypadku. Jeśli epizody są dość rzadkie i ustępują w ciągu kilku minut, ryzyko korekty chirurgicznej może być większe niż korzyści. Jeśli jednak zwichnięcie rzepki powoduje regularne bóle u psa, należy zwykle rozważyć operację.
