Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne u psów
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjneu psów często występują z powodu obsesyjno-kompulsywnego zaburzenia psów, zaburzeń związanych z lękiem, w których psy angażują się w powtarzalne i często autodestruktywne zachowania. Te psy mogą mieć historię nadużyć lub ostatnio doświadczyły wielu stresów. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o objawach, diagnozie i leczeniu tego zaburzenia.
Przyczyny i czynniki ryzyka w przypadku zespołu obsesyjno-kompulsywnego psów
Weterynarze nie wiedzą dokładnie, co powoduje, że psy rozwijają się z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, ale uważają, że czynniki dziedziczne mogą sprawiać, że niektóre psy są predysponowane do tego stanu. Psy, które cierpią na tę chorobę, często najpierw cierpią na traumę lub skrajny stres. Psy, które były maltretowane, zaniedbywane lub ograniczane w małych przestrzeniach bez wysiłku fizycznego lub stymulacji intelektualnej, są najbardziej zagrożone rozwojem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Psy najprawdopodobniej rozwiną zaburzenia obsesyjno-kompulsywne w wieku od jednego do trzech lat, szczególnie jeśli doświadczają bólu, stresu lub zmniejszonych funkcji czuciowych w tym czasie.
Objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u psów
Psy z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi wykonują wiele czynności podobnych do tych, jakie mają normalne psy, ale wykonują je powtarzalnie, aż zachowania stają się męczące, a nawet niebezpieczne. Obsesyjno-kompulsywne zachowanie u psów może obejmować niektóre lub wszystkie z następujących zachowań:
- Żucie na meblach, kamieniach lub samych siebie
- Lizanie lub ssanie stóp, ogona lub boków
- Nieodpowiednie zachowania toaletowe
- Kopanie
- Stymulacja
- Zarysowania
- Szczekanie
- Kopanie
- KrąŜenie
- Bieganie po linie
- Pogoń za ogon
Podczas gdy większość z tych zachowań jest normalna, normalne psy robią te rzeczy tylko od czasu do czasu. Psy z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi wykonują je w kółko. Nie można ich zniechęcać do wykonywania powtarzających się zachowań, nawet jeśli zachowania przynoszą szkodliwe konsekwencje, takie jak kara lub samookaleczenia.
Ponieważ psy z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi często są zestresowane i niespokojne, mogą być skoczkami i przestraszonymi, aby je dotknąć. Mogą wydawać się niekomfortowo wchodzić w interakcje ze znajomymi w znanych sytuacjach. Mogą stać się niewytłumaczalnie agresywne lub cierpią z powodu separacji lub innych form lęku.
Psy mogą zaszkodzić sobie poprzez obsesyjne zachowania kompulsywne, takie jak lizanie, ssanie i gryzienie. Lizanie, ssanie i gryzienie przy ogonie, bokach i nogach może powodować utratę włosów, otwarte rany, krwawienie i infekcje. Psy, które obsesyjnie kopią, mogą mieć krwawiące, uszkodzone łapy. Obsesyjne szczekanie może sprawić, że pies będzie chrapliwy lub stracić głos.
Jeśli twój pies ma zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, będzie nadal wykonywać swoje powtarzające się zachowania pomimo obrażeń, które mogą być przyczyną.
Diagnozowanie i leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u psów
Twój weterynarz może przeprowadzić szeroki zakres testów przed rozpoznaniem zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego u twojego psa. Testy te wykluczają inne możliwe przyczyny obsesyjno-kompulsywnego zachowania psa. Gdy Twój weterynarz wykluczy wszystkie możliwe przyczyny fizyczne, może będzie chciał obejrzeć wideo o obsesyjnym zachowaniu kompulsywnym twojego psa, aby lepiej go zrozumieć.
Weterynaryjny behawiorysta może pomóc w modyfikacji obsesyjno-kompulsywnego zachowania psa bez pogorszenia go. Leki przeciwlękowe mogą pomóc złagodzić obsesyjno-kompulsywne zachowanie psa, łagodząc lęk, który je inspiruje.
