Stwardnienie Jądrowe u psów
Pojawienie sięmóżdżku jądrau psów jest zwykle powodem do niepokoju dla wielu właścicieli psów, ponieważ stan jest niesamowicie podobny do zaćmy, a nawet jaskry. Największą różnicą jest jednak to, że miażdżyca jądrowa nie wpływa na wzrok psa tak, jak to robi zaćma. Podczas gdy leczenie nie jest zwykle konieczne, ważne jest, aby właściciele nowo zdiagnozowanych psów z atopowym zapaleniem jądra nauczyli się jak najlepiej dbać o swojego psa. Exp Objaśnienie morfologii jądrowej
Soczewka jest strukturą oka, która przyjmuje światło z zewnątrz i załamuje ją na siatkówce, umiejscowionej w tylnej części oka, w celu wizualnej interpretacji. Soczewka nie jest strukturą statyczną, ale raczej taką, która ciągle się zmienia i dostosowuje do swojego otoczenia, gdzie powstają nowe warstwy, które pasują do soczewki. Gdy warstwy się budują, siatkówka kurczy się, aby pomieścić nowe warstwy. Jądro oka jest zdefiniowane jako centrum oka zawierające najstarsze formy warstwowania. Wraz z upływem czasu warstwy twardnieją i powstaje niebieskawy, mętny wygląd. Prawdziwa przyczyna stwardnienia jądrowego jest naturalnym wynikiem procesu starzenia, ponieważ nie wydaje się, aby istniała jakakolwiek predyspozycja rasy lub czynniki zewnętrzne, które są związane z rozwojem tego schorzenia.
Objawy i oznaki
Największym czynnikiem identyfikującym jest mętny wygląd soczewki. Z tego powodu jest powszechnie mylone i błędnie zdiagnozowane jako zaćma. Ponieważ stan zdumiewająco nie powoduje żadnych widocznych zaburzeń do bardzo późnego życia, jest niezwykle trudny do rozpoznania. Jednak, ponieważ stwardnienie rozsiane rozwija się w miarę starzenia się psa, jest to coś, co właściciele psów powinni zacząć obserwować przez około 6-8 lat. Każdy z poniższych objawów może wskazywać na stwardnienie rozsiane:
Słabe pojawienie się soczewki oka
- Trudność w określeniu odległości i zasięgu w wieku psa
- Dokonywanie diagnozy
Stwardnienie jąder atomowych nie można odróżnić od zaćmy gołym okiem, a więc weterynarz muszą używać specjalnego oprzyrządowania do badania oka. Uczeń będzie musiał być całkowicie rozszerzony, aby wyraźnie odsłonić soczewkę i dokonać dokładnego określenia. Jednak nawet najbardziej wykwalifikowani weterynarze mogą wciąż błędnie zdiagnozować chorobę, więc może być konieczne wizyta u weterynarza weterynaryjnego w celu uzyskania bardziej zdecydowanej diagnozy.
Leczenie i opieka
Nie ma dostępnego leczenia, które mogłoby odwrócić skutki stwardnienia jądrowego, ale ponieważ rzeczywiste efekty ograniczonej widoczności nie pojawiają się często aż do bardzo zaawansowanego wieku, teoretycznie nie istnieje żadne leczenie zalecane nawet w tym stanie.
Leczenie zaćmy często gwarantuje całkowite usunięcie soczewki; jednak, ponieważ miażdżyca jądrowa nie niszczy soczewki, nie ma potrzeby jej usuwania. Jest to kolejny powód, dla którego zawsze należy przeprowadzić świadomą, wykwalifikowaną diagnozę przed planami leczenia.
Jeśli pies zacznie odczuwać trudności wzrokowe z wiekiem, najlepszą metodą leczenia jest dobra opieka domowa. Pamiętaj, aby nie zmienić nadmiernie środowiska psa, aby nadal mógł używać innych zmysłów, aby określić, gdzie jest i pokierować swoją drogą.
