Dystrofia mięśniowa u psów
Dystrofia mięśniowau psów jest wynikiem małej ilości dystrofiny, powodującej postępujące zwyrodnienie mięśni.
Dystrofia mięśniowa
Dystrofia mięśniowa u psów występuje u wielu ras, ale najczęściej występuje u Golden Retrieverów. Dystrofia mięśniowa występuje, gdy pies nie ma dystrofiny. Dystrofina jest białkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania błon mięśniowych. Istnieje kilka rodzajów dystrofii mięśniowej.Duchennejest najczęstszą postacią MD u psów.
Dystrofia mięśniowa jest dziedziczna
Tak. Mężczyźni są bardziej narażeni na dystrofię mięśniową z powodu genetyki. Warunek jest przenoszony tylko przez chromosom X. W rezultacie samice psów muszą odziedziczyć gen zarówno od matki, jak i od ojca, podczas gdy sam pies potrzebuje tylko jednego rodzica, aby ten gen został obniżony. Również przypadki dystrofii mięśniowej u samic są łagodniejsze niż u psów płci męskiej. Kobiety są częściej nosicielami i wykazują mało klinicznych objawów choroby.
Ponieważ jest to choroba dziedziczna najczęściej występująca u psów ras czystorasowych, hodowcy powinni być świadomi, czy ich psy noszą ten gen i jak działa, więc nie przekazują go od psa do psa.
Objawy dystrofii mięśniowej
Objawy zwykle pojawiają się pomiędzy 6 a 8 tygodniem życia. Rzeczy, na które chcesz uważać, to:
- Trudność w połykaniu z powodu powiększonego języka
- Brak zainteresowania grą / ćwiczeniem
- słabość mięśniowa
- nadmierne ślinienie się
- trudności w oddychaniu
- skurcze mięśni
- trudności w poruszaniu językiem
- deformacja kończyn
- drżenia / wstrząsanie
- Nieprawidłowości w chodzie
Leczenie psów z dystrofią mięśniową
Nie ma lekarstwa na dystrofię mięśniową. Nie ma również terapii. Postęp choroby może być spowolniony, w niektórych przypadkach, suplementami anabolicznymi - czyli hormonami steroidowymi.
Ustalenia badań nad komórkami macierzystymi
W 2006 r. Zespół badawczy we Włoszech odkrył, że wszczepianie komórek macierzystych psom z dystrofią mięśniową znacznie poprawiło ich objawy. Cztery z sześciu psów, które otrzymały zastrzyki z komórek macierzystych, zaczęły się poprawiać wraz ze wzrostem poziomu dystrofiny i odzyskały siłę i mobilność mięśni. Dwa psy, wstrzyknięte w późniejszych stadiach choroby, odzyskały zdolność chodzenia.
Badania nad komórkami macierzystymi w zakresie dystrofii mięśniowej są wciąż we wczesnym stadium, ponieważ naukowcy próbują ustalić, dlaczego niektóre psy zareagowały na leczenie, ale nie wszystkie. Pojawia się również pytanie, czy należy wstrzykiwać komórki macierzyste zdrowego psa do chorego, czy też pobierać komórki macierzyste chorego psa i "poprawiać" je. Ta ostatnia technika, chociaż zwiększyła poziom dystrofiny u chorych psów, nie była tak skuteczna, jak wstrzyknięcie zdrowych komórek.
Rokowanie u psów z dystrofią mięśniową
Niestety, nawet przy przełomach w badaniach nad komórkami macierzystymi, oczekiwana długość życia u psów z dystrofią mięśniową jest w najlepszym przypadku pobieżna. Niektóre psy mogą przeżyć zaledwie kilka dni, podczas gdy inne mogą żyć kilka lat. Dystrofia mięśniowa u psów często powoduje problemy z sercem i to te powikłania prowadzą do śmierci.
