Leczenie metronidazolem z wyjaśnieniem parwowirusa
Parvo (Parvovirus, CPV) to zjadliwy, wysoce zakaźny, śmiertelny wirus atakujący psy. Rozprzestrzenia się głównie poprzez kontakt z psimi odchodami, pośrednio lub bezpośrednio. Wczesne rozpoznanie ma kluczowe znaczenie dla powodzenialeczenia Parvo. Najcięższe przypadki występują zwykle u szczeniąt. Są najbardziej podatni na tę chorobę. Nieleczone psy mogą umrzeć z Parvo w ciągu 48 do 72 godzin.
Główne objawy to brak apetytu, wymioty (wymioty wyglądają na jasne i spienione i nie towarzyszą im zmiany w diecie), biegunka (szczególnie krwawa biegunka) i bardzo nietypowa zmiana w zapachu odchodów Twojego psa. Jeśli zauważysz którykolwiek z tych symptomów, natychmiast sprowadź psa do weterynarza w celu wykonania testu Parvo.
Czym jest metronidazol?
Metronidazol (Flagyl) jest jednym antybiotykiem często stosowanym w leczeniu Parvo, chociaż regularnie przepisywane są również inne podobne leki (timentyna, enrofloksacyna i cefoksytyna). Lek ten jest najczęściej wstrzykiwany w mieszaninie z kompleksem B9.
Podczas gdy niektóre bardzo łagodne przypadki u dorosłych psów mogą być leczone w domu, Twój pies jest częściej hospitalizowany. Płyny dożylne podawane są w szpitalu w celu powstrzymania niebezpiecznego odwodnienia i leki przeciwbólowe są również podawane w celu leczenia dyskomfortu jelitowego zwykle związanego z Parvo. Wiadomo, że szczenięta o łagodniejszych przypadkach odzyskują zdrowie już po trzech dniach, ale takie przypadki są rzadkie. Należy spodziewać się 5 do 7 dni pobytu w szpitalu dla swojego szczeniaka i prawdopodobnie spędzą trochę czasu na intensywnej terapii.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem metronidazolu
W reakcjach alergicznych na metronidazol zgłaszano pokrzywkę, problemy z oddychaniem i obrzęk języka twarzy lub gardła. Jeśli zauważysz te objawy w domu w trakcie leczenia lub wkrótce po nim, leczenie metronidazolem spowoduje, że twój pies otrzyma leczenie w nagłych wypadkach.
Poważne działania niepożądane obejmują; gorączka, napady padaczkowe i krwawa biegunka. Sprawdź również rany w jamie ustnej psa. Jeśli zauważysz którąkolwiek z tych rzeczy podczas leczenia Metronidazolem, natychmiast powiadom swojego lekarza weterynarii.
Ostrzeżenia
Podczas leczenia metronidazolem nie należy podawać swojemu psu leków na biegunkę.
Jeśli leczy się u swojego psa metronidazolem w domu; postępuj zgodnie z instrukcją dawkowania weterynarza i nie wprowadzaj żadnych zmian bez konsultacji z weterynarzem. W przypadku pominięcia podania dawki; zadzwoń do weterynarza, aby uzyskać instrukcje, co dalej robić.
Poinformuj swojego lekarza weterynarii o wszelkich przepisywanych na receptę lekach, lekach bez recepty lub suplementach diety, które podajesz, zanim Twój pies otrzyma metronidazol.
Przed zastosowaniem metronidazolu należy poinformować weterynarza, czy jego pies przyjmuje Coumadin, Tagamet lub Phenobarbital.
Nie należy podawać swojemu psu żadnych nowych leków podczas leczenia metronidazolem.
Zapobieganie parom
Podczas gdy Metronidazol i wiele innych leków okazują się skuteczne przeciwko Parvovirus, nigdy nie wolno lekceważyć śmiertelnego zagrożenia, które Parvo reprezentuje dla psów, a zwłaszcza dla szczeniąt. Zapobieganie jest najlepszym sposobem na sprostanie temu zagrożeniu. Zapewnij szybką i właściwą szczepionkę przeciwko Parvo, gdy tylko przyjdzie nowy przyjaciel psa.
