Zarządzanie chorobą ruchową u psów za pomocą Acepromazyny
Acepromazynabyła kiedyś szeroko stosowana jako lek przeciwpsychotyczny, jednak jej głównym celem jest obecnie zastosowanie jako środek uspokajający u psów. Pomaganie w wyciszeniu i uspokojeniu lękowych zwierząt może złagodzić objawy choroby lokomocyjnej podczas podróży samochodem. Lek ten ma silne działanie przeciw mdłościom, co czyni go dobrym wyborem do stosowania jako środek uspokajający w tej sytuacji. Acepromazyna działa poprzez modyfikację substancji chemicznych w psim mózgu w celu zmiany zachowania. Uważa się, że lek ten blokuje receptory dopaminy, powodując depresję centralnego układu nerwowego.
Stosowanie Acepromazyny
Acepromazynę można podawać doustnie, dożylnie lub przez wstrzyknięcie, niezależnie od posiłków. Istnieją pewne dowody sugerujące, że można uzyskać lepszy efekt poprzez wstrzyknięcie, ponieważ podawanie doustne powoduje niespójne wchłanianie do krwioobiegu, jednak w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej zwykle podaje się je doustnie. Oznacza to, że niektóre psy doświadczają silnej sedacji, podczas gdy inne mogą wydawać się ledwie wyciszone. Głośny hałas lub nagły ruch mogą szybko zniekształcić psa przed sedacją i istnieją dowody na to, że lek ten może zwiększać zmysł słuchu.
Acepromazyna może również stabilizować rytm serca, pomagając uspokoić psy, które mogą być podatne na taki lęk, że mogą doświadczyć ataku serca. Lek ten jest długotrwały i w normalnych warunkach należy się spodziewać, że będzie trwał od 6 do 8 godzin. Doniesiono, że uspokojenie jest o wiele bardziej skuteczne, jeśli podaje się je przed wydarzeniem powodującym niepokój. Lek należy podawać co najmniej 45 minut do 1 godziny przed podróżą.
Obawy podczas korzystania z Acepromazyny
Należy pamiętać o kilku rzeczach, decydując, czy acepromazyna jest właściwym wyborem dla Ciebie i Twojego psa. Acepromazyna rozszerza naczynia krwionośne, co może prowadzić do obniżenia ciśnienia krwi. Jeśli Twój pies ma problemy z krążeniem, urazami lub jest w szoku, ten lek nie jest zalecany. Inne warunki, które powinny unikać ekspozycji na acepromazynę to padaczka, niedokrwistość i choroby wątroby.
Niektóre rasy są szczególnie wrażliwe na działanie tego leku. Do tych ras należą chart, whippet, saluki i wilczur. Istnieje pewna debata dotycząca niepożądanych skutków u bokserek, ponieważ odnotowano przypadki nagłej śmierci. Dla wszystkich tych ras bardziej odpowiednia może być inna forma sedacji.
Skutki uboczne Acepromazyny
Często występującymi działaniami niepożądanymi, które mogą towarzyszyć stosowaniu acepromazyny, są: niedociśnienie oraz spowolnienie oddychania i częstość akcji serca. Mogą wystąpić: utrata przytomności, bladość dziąseł, obniżona częstość tętna lub nagłe załamanie spowodowane reakcją sercowo-naczyniową. Rzadko zgłaszano przypadki śmiertelne związane z tym lekiem. Mocz może wydawać się różowy po kilku godzinach po użyciu. Czasami acepromazyna wywołuje efekt odwrotny, dlatego nie powinien być stosowany w leczeniu agresji u psów.
Należy pamiętać, że często trzecia powieka psa pojawi się w stanie uspokajającym. Jest to powszechne, ale nie stwarza dodatkowych problemów. Starzejące się psy powinny unikać stosowania acepromazyny, ale jeśli podanie jest konieczne u starszego psa, można uzyskać typowe wyniki w znacznie mniejszej dawce niż jest to zazwyczaj zalecane.
