Nadczynność przytarczyc u psów

Nadczynność przytarczycu psów występuje, gdy gruczoł przytarczyczny twojego psa wytwarza nadmierną ilość parathormonu. Gruczoły przytarczyczne twojego psa są oddzielone od gruczołów tarczowych Twojego psa; znajdują się w gardle twojego psa, obok gruczołu tarczycy twojego psa, lub czasami w tarczycy. Hormony, które wytwarzają, pomagają regulować poziom wapnia i fosforu we krwi psa. Istnieją trzy typy hiperparatoidoidów u psów.

Pierwotna nadczynność przytarczyc u psów

Pierwszym rodzajem nadczynności przytarczyc u psów jest pierwotna nadczynność przytarczyc. Dzieje się tak, gdy jeden z gruczołów hiperpatogennych jest dotknięty przez nowotwór lub inny uszkodzony, i zaczyna wytwarzać zbyt dużo hormonu przytarczyc. W rezultacie poziom wapnia we krwi staje się zbyt wysoki. Ten typ hiperparathryoidizmu występuje głównie u zwierząt geriatrycznych.

Objawami pierwotnej nadczynności przytarczyc są apatia, utrata apetytu, wymioty, letarg, nadmierne pragnienie i nadmierne oddawanie moczu. Ponieważ objawy pojawiają się tak stopniowo, choroba może być dość progresywna, zanim objawy staną się zauważalne. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu uszkodzonego gruczołu. Poziom wapnia we krwi psa może po przeprowadzonym zabiegu spaść niebezpiecznie. Będzie musiał pozostać pod obserwacją w klinice, dopóki twój weterynarz nie zdecyduje, czy podawać suplementy wapnia i ile suplementacji potrzebuje twój pies.

Wtórna hiperparatyoidyzm żywieniowy

Wtórna nadczynność przytarczyc jest wynikiem niedoborów żywieniowych. Ta odmiana choroby występuje najczęściej u szczeniąt karmionych całą dietą mięsną. Każda dieta mięsna zawiera wysokie poziomy fosforu i niski poziom wapnia, a szczenięta karmione całą dietą mięsną będą rozwijać niedobory wapnia. Psy są drapieżnikami, ale muszą również jeść kości, aby dostarczyć organizmowi odpowiednią ilość wapnia.

Niedobór wapnia w odżywianiu może doprowadzić do nadprodukcji przytarczycy u szczeniąt, w wyniku czego ciało szczenięcia usunie wapń z kości, aby nadrobić niski poziom wapnia we krwi. Szczenięta cierpiące na nadczynność pokarmową mogą wydawać się niechętne do poruszania się, mogą przyjmować postawę legowatą i mogą cierpieć na trwałe deformacje kości kręgosłupa i miednicy. Ich cienkie kości łatwo złamią się i mogą rozwinąć artretyzm w wyniku nacisku na deformacje kości na stawach.

Wtórna nadczynność nerek

Psy cierpiące na niewydolność nerek (lub nerek) mogą rozwinąć nadczynność przytarczyc. Niewydolność nerek zmniejsza zdolność nerek do usuwania fosforu z krwi. Oznacza to również, że wytwarzają mniej kalcytrolu, hormonu, który działa obok parathryoidowego hormonu w celu utrzymania poziomu wapnia we krwi. Powoduje to wysoki poziom parathryoid hormonów i utrzymywanie niskiego poziomu wapnia we krwi.

Wysoki poziom parathormonu u psów z niewydolnością nerek może powodować większe uszkodzenie nerek. Twój pies może również ulec uszkodzeniu mózgu, przerzedzeniu kości i deformacji kości. Leczenie polega na zmniejszeniu poziomu fosforu we krwi psa. Twój pies może wymagać zmiany diety, a twój weterynarz może podawać związki wiążące fosfor, aby zminimalizować ilość fosforu, który pochłania przewód pokarmowy twojego psa. Suplementy Calcitrol mogą pomóc zwiększyć poziom wapnia we krwi psa.