Nadczynność przytarczyc u kotów
Nadczynność przytarczycu kotów to choroba, w której gruczoły przytarczyczne stają się nadmiernie aktywne i wytwarzają nadmiar hormonu przytarczyc. Ważne jest, aby pamiętać, że gruczoły przytarczyczne są odrębne i oddzielone od gruczołów tarczycy. Hormony, które wytwarzają, pomagają utrzymać poziom wapnia i fosforu we krwi kota. Jeśli poziom wapnia we krwi spadnie, twój kot będzie cierpieć z powodu uszkodzenia kości, ponieważ jego ciało usuwa wapń z kości i zębów, aby nadrobić niski poziom wapnia we krwi.
Gruczoł przytarczyczny
Gruczoły przytarczyczne twojego kota znajdują się obok, a czasami nawet wewnątrz gruczołu tarczycy. Gruczoł tarczowy znajduje się w gardle twojego kota. Gdy gruczoły parathryoidowe wytwarzają zbyt dużo hormonu przytarczyc, powstała choroba nazywana jest nadczynnością przytarczyc; istnieją dwa rodzaje nadczynności przytarczyc, pierwotne i wtórne.
Pierwotna kocia hiperparathoidoidyzm
Pierwotna nadczynność przytarczyc występuje, gdy przytarczyce jednego z kotów padają ofiarą raka lub zaczynają nadprodukować hormony przytarczyc z innego powodu. W rezultacie poziom wapnia we krwi wzrasta. Ten typ nadczynności przytarczyc występuje najczęściej u kotów geriatrycznych.
Objawy nadczynności przytarczyc obejmują:
- Wymioty
- Nadmierne pragnienie i oddawanie moczu
- Utrata apetytu
- Brak energii
- Depresja
Objawy pierwotnej nadczynności przytarczyc rozwijają się powoli z upływem czasu, dlatego choroba zwykle postępuje dość daleko, zanim objawy staną się zauważalne. Leczenie polega na usunięciu uszkodzonego gruczołu. Twój kot może cierpieć z powodu niebezpiecznie niskiego poziomu wapnia we krwi zaraz po takim zabiegu. Będzie musiał być ściśle monitorowany w klinice i otrzymywać suplementy wapnia, jeśli jego poziom wapnia we krwi spadnie zbyt nisko.
Wtórna kociaka Hiperparathoidoidizm
Wtórna nadczynność przytarczyc u kotów ma przyczynę dietetyczną i zwykle występuje u młodych kociąt, które zostały karmione całą dietą mięsną lub jakąkolwiek dietą o niewłaściwej równowadze minerałów wapnia i fosforu. Wszystkie diety mięsne zawierają duże ilości fosforu i bardzo niski poziom wapnia. Koty są mięsożercami, ale muszą także spożywać kości swoich ofiar, aby uzyskać ich dietetyczne zapotrzebowanie na wapń.
Wtórna nadczynność przytarczyc występuje, ponieważ kiedy poziom wapnia we krwi jest chronicznie niski z powodu niedoboru żywieniowego, gruczoły parathryoidalne twojego kota wytwarzają nadmiar hormonu przytarczycznego i zaczynają usuwać wapń z kości i zębów kota.
Kocięta z wtórną nadczynnością przytarczyc mają słabe kości. Mogą wydawać się niechętni do poruszania się i mogą przyjmować postawę o luźnej nodze. Ich cienkie kości z łatwością zerwą. Mogą również rozwinąć się nieprawidłowości w rozwoju kości z powodu niedostatecznej gęstości kości. Nieprawidłowości wzrostu kości występują głównie w kręgosłupie i miednicy, co powoduje nadmierne obciążenie stawów i może prowadzić do zapalenia stawów.
Wszelkie zniekształcenia szkieletowe powstałe w wyniku wtórnej nadczynności przytarczyc są zwykle trwałe i nie można ich skorygować nawet po zabiegu chirurgicznym. Brak równowagi hormonalnej można skorygować, umieszczając kociaka na zbilansowanej diecie. Kocięta, które doznały uszkodzenia kości z powodu nadczynności przytarczyc mogą wymagać leczenia przez całe życie w przypadku wszelkich powikłań, które się rozwijają.
