Jak zapobiegać Parwu u szczeniąt
Parvo u szczeniątto poważna infekcja wirusowa, która często okazuje się śmiertelna. W szczeniętach nie ma lekarstwa na parwę i najlepsze, co może zrobić weterynarz, jeśli twoje szczenię spełni parwę, to zaoferować terapię wspomagającą i mieć nadzieję na najlepsze. Ochrona szczeniaka przed parwowią może ocalić mu życie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak.
Przeniesienie parwowirusa
Psowaty parwowirus rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt ze skażonym kałem. Wirus może przetrwać w środowisku, na pościeli i potrawach spożywczych, na przykład, przez pięć miesięcy. Gryzonie i owady mogą przenosić wirusa z jednego miejsca do drugiego. Wymioty i odchody psów chorych na parwowirusy należy oczyścić za pomocą wybielacza z jednej części wybielacza, dziesięć części wody.
Psy zazwyczaj zaczynają wykazywać objawy infekcji parwowirusem około jednego lub dwóch tygodni po ich ujawnieniu. Pozostają zakaźne przez około dwa tygodnie po rozpoczęciu objawów.
Objawy zakażenia parwowirusem u szczeniąt
Podczas gdy dorosłe psy mogą wyleczyć się po zakażeniu tym wirusem, nawet nie wykazując objawów, parwowirus może być zabójcą dla szczeniąt. Większość symptomatycznych przypadków infekcji parwowirusem występuje u szczeniąt w wieku poniżej 6 miesięcy, a szczenięta w wieku poniżej 12 tygodni są najbardziej zagrożone śmiercią z powodu infekcji. Rottweilery, Doberman Pinschers i Labrador Retriever wydają się bardziej podatne na łapanie parwowirusów niż inne.
Parwo zazwyczaj wpływa na przewód pokarmowy u szczeniąt. Objawy to:
- biegunka
- wymioty
- odwodnienie
- zakrwawione stolce lub kale o wyjątkowo ciemnym kolorze
- gorączka
- obniżona liczba białych krwinek
Parvo jest bardzo agresywną chorobą i śmierć może wystąpić w ciągu zaledwie 48 godzin, szczególnie jeśli szczenię ma jakąś wtórną infekcję.
Diagnozowanie i leczenie Parvo u szczeniąt
Diagnostyczne testy krwi na obecność parw są kosztowne, ale Twój weterynarz może być w stanie przetestować odchody twojego psa na parwowirusa. Większość weterynarzy zdiagnozuje chorobę na podstawie wieku i objawów twojego psa. Nie ma lekarstwa na parwowirusy, więc twój weterynarz może jedynie liczyć na pomoc w wyzdrowieniu twojego psa poprzez stosowanie płynów dożylnych, antybiotyków i sterydów. Nawet przy terapii wspomagającej większość szczeniąt umiera na infekcję parwowatą.
Zapobieganie parwowirusowi u twojego szczenięcia
Najlepszym sposobem na zapobieganie parwowirusowi u szczeniaka jest zaszczepienie go. Harmonogramy szczepień powinny rozpoczynać się w wieku ośmiu tygodni, a szczenię powinno otrzymać dodatkowe szczepionki w wieku 12 tygodni, sześciu miesięcy i jednego roku. Dorosłe psy powinny otrzymać dodatkowe szczepienia.
Zanim szczeniak otrzyma szczepionkę parwowatą, należy chronić go przed zarażeniem wirusem, utrzymując go z dala od innych psów. Dobrym pomysłem jest ograniczenie kontaktu szczeniaka z innymi psami, dopóki nie będzie miał dwóch pierwszych szczepień, aby upewnić się, że jego odporność jest odpowiednia. Nawet jeśli szczeniak został zaszczepiony, trzymaj go z daleka od psa i szczeniąt, o których wiesz, że choruje na parwowirus, ponieważ szczepienia nie zawsze są skuteczne. Parvovirus jest bardzo odpornym wirusem i bardzo trudnym do opanowania lub kontrolowania.
