Jak koty robią się robakami jelitowymi
Powszechne robaki jelitowe u kotów to:
- tasiemce
- obleńce
- tęgoryjec
- robaki biczowe
- tasiemce
pchły są najczęstszymi nosicielami infekcji tasiemcem. Pchły połykają jaja tasiemców, które rosną w niedojrzałych tasiemcach wewnątrz dorosłej pchły. Koty, które regularnie się oczyszczają, mogą przypadkowo połykać zainfekowane pchły. Gdy pchła zostanie połknięta, niedojrzały tasiemiec rozwija się w dorosłego tasiemca i przyczepia się do podszewki jelita. Dorosłe robaki są zdolne do rozmnażania i namnażania. Tasiemce często uwalniają segmenty widoczne w odchodach kotów cierpiących na infekcję.
Glisty
Dwa rodzaje glist zarażających koty i kocięta to Toxocara cati i Toxascaris leonina. Matka kot (królowa) jest w stanie przekazać infekcję kociętom poprzez mleko. Koty zarażają się również robakami obłymi poprzez spożycie jaj robaków ze skażonych źródeł, takich jak gleba lub rośliny. Jaja okrągłolistne, które są obecne w środowisku, są łatwo przenoszone przez szkodniki, takie jak gryzonie. Koty mogą więc zarażać się obleńcami poprzez spożycie zakażonych gryzoni.
Tęgoryjce
Tęgoryjce są pasożytami, które żyją w małych jelitach zwierząt domowych. Rodzaje tęgoryjców, które zakażają koty, to anycylostoma ceylanicum i ancylostoma tubaeforme. Larwy Tęgoryjca, wylęgają się z jajek tęgoryjców i istnieją w środowisku przez kilka miesięcy. Koty łączą tęgoryjce z powodu spożycia skażonej wody i gleby lub poprzez penetrację skóry. Larwy tęgoryjców zagrzebują się w skórze kota i migrują do jelita, aby dojrzeć i rozmnażać się. Kocięta mogą również dostać infekcji tęgoryjcem przez mleko matki.
Whipworms
Koty zarażają się whipworms po spożyciu wody lub żywności zawierającej jaja Whipworm. Po przełknięciu jaj whipworm, wykluwają się i rozwijają w dorosłe whipwormy w ciągu 3 miesięcy. Dorosłe whipworms przyczepiają się do ściany jelita u kotów i żywią się ich krwią. Rozpoznanie kociego whipworma musi być dokładne, ponieważ koty, które spożywają gryzonie lub myszy, przechodzą przez jaja pasożytnicze, które wyglądają podobnie do jaj whipworm. Chociaż infekcja whipworm u kotów jest rzadka, robaki występują w małych ilościach, a koty niekoniecznie wykazują jakiekolwiek objawy infekcji.
Zapobieganie pasożytom
Leczenie robaków domowych opiera się na obecnym rodzaju infekcji robakami. Kilku właścicieli zwierząt domowych daje comiesięczne tabletki profilaktyczne, które zmniejszają ryzyko infekcji pasożytniczych. Ponieważ zwierzęta domowe najczęściej ulegają infekcjom z zanieczyszczonych źródeł, najlepiej zapobiegać wędrowaniu kotów na zewnątrz. Konieczna jest również odpowiednia kontrola pcheł.
Właściciele zwierząt domowych powinni przeprowadzać dwa razy w roku badania kału, aby wykluczyć infekcje pasożytnicze. Czyste środowisko i regularne szorowanie jest również korzystne w dłuższej perspektywie.