Dysplazja stawu biodrowego u psów: Wprowadzenie
Dysplazja stawów biodrowych u psówjest powszechną chorobą u dużych ras i dojrzałych psów, ale może mieć wpływ na każdą rasę. Niektóre rasy częściej dziedziczą lub rozwijają tę chorobę, w tym Golden Retriever, Labrador, Rottweiler, Owczarki Niemieckie, Great Danes i Saint Bernard.
Przyczyny dysplazji stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego jest często chorobą dziedziczną, ale może rozwijać się z powodu środowiska i wychowania. Choroba rozluźnia staw biodrowy u psów poprzez oddziaływanie na mięśnie, więzadła i tkanki łączne stawu kulowego, co może powodować ciężkie zapalenie stawów i ból. Dysplazja stawów biodrowych u psów może mieć wpływ na jedną lub obie strony biodra.
Inne niż dziedziczne czynniki, dysplazja stawu biodrowego może być spowodowana złym lub niewłaściwym odżywianiem w trakcie rozwoju, gwałtownym wzrostem, otyłością lub wczesnym uszkodzeniem. Wczesne wykrycie jest niezbędne, więc leczenie może zacząć zapobiegać dalszemu bólowi i pogorszeniu stawu biodrowego oraz zwiększać ruchliwość.
Objawy dysplazji stawu biodrowego
Psy mogą mieć objawy w każdym wieku, czasami nawet po pięciu miesiącach. Po wysiłku fizycznym szukaj bólu i dyskomfortu jako początkowego objawu dysplazji stawu biodrowego. Inne symptomy, których należy szukać u psów to:
- utykanie
- "króliczek-chmiel" lub inna zmiana w chodzie
- preferowanie siedzenia zamiast stania
- trudności w wchodzeniu po schodach
- sztywność
- niechęć do stania lub wysuwania tylnych nóg
- płacz, skomlenie lub płacz, gdy dotknięte stawy są poruszane lub dotykane
- letarg
- utrata masy mięśniowej wokół bioder i tylnych nóg
Diagnozowanie dysplazji biodra
Dysplazja stawów biodrowych u psów można zdiagnozować za pomocą prześwietlenia rentgenowskiego i badania fizykalnego. Jeśli pies nie wykazuje objawów zapalenia stawów, weterynarz wciąż może zdiagnozować dysplazję stawu biodrowego za pomocą promieni rentgenowskich i metod zatwierdzonych przez ortopedyczne podstawy dla zwierząt (OFA) lub metodę PennHIP w celu zbadania stawu biodrowego. Metody te są pomocne dla hodowców, którzy chcą zapobiec przenoszeniu dysplazji stawu biodrowego na przyszłe pokolenia psów.
Leczenie dysplazji stawu biodrowego
Możliwości leczenia zależą od wieku i zdrowia psa, a także od ceny. Operacja jest jedną z opcji i może pomóc w zapobieganiu rozwojowi objawów u wcześnie zdiagnozowanych szczeniąt, ale jest to droga i ważna procedura. Starsze psy mogą mieć całkowitą wymianę stawu biodrowego lub mniej inwazyjne zabiegi, aby zminimalizować ból i zwiększyć ruchliwość.
Leczenie bólu jest również możliwe przy doustnych lekach, sterydach i lekach przeciwbólowych. Nigdy nie podawaj swojemu psu żadnych bez recepty leków przeciwbólowych bez konsultacji z weterynarzem.
Aby złagodzić ból spowodowany artretyzmem, istnieją zmiany w stylu życia, które właściciele mogą zastosować, aby zwiększyć mobilność psa i pomóc w opanowaniu bólu. Rampy w domu i samochodzie mogą pomóc Twojemu psu poruszać się łatwiej. Twój weterynarz może pokazać Ci metody masażu i fizykoterapii, które mogą również poprawić elastyczność i złagodzić sztywność stawów u Twojego psa. Ciepła i wygodna strefa sypialna jest również pomocna w bolesnych objawach dysplazji stawu biodrowego, które mogą być szczególnie złe w godzinach porannych. Zdrowa ilość ćwiczeń i kontrola wagi również pomaga objawom.
Dieta i odżywianie są ważnymi czynnikami i mogą pomóc w zapobieganiu dysplazji stawu biodrowego i łagodzić objawy zapalenia stawów u psów, które zostały już zdiagnozowane. Karmienie szczenięcia odpowiednim pokarmem jest niezbędne; zbyt wiele lub zbyt mało składników odżywczych może powodować problemy ze wzrostem i wpływać na stawy biodrowe.
