Testy na chorobę heartworm
Istnieje kilka sposobów na for testowanie dirofilarów. Pierwszą opracowaną metodą było umieszczenie kropli krwi na szkiełku mikroskopowym i poszukiwanie drobnoustrojów dziecięcych, które są mikroskopijne i znane są jako mikrofilaria. Działa to, jeśli dorosłe robaki wytwarzają niemowlęta i jeśli układ odpornościowy psa nie zabija dzieci. Prawdopodobnie jest to dokładny test dla dorosłych nicieni sercowych u około 50 do 60% zarażonych psów (tylko wykształcone przypuszczenie na temat odsetka). Dokładność tego typu testów została poprawiona dzięki zastosowaniu technik "koncentracji" --- metod zwiększania prawdopodobieństwa znalezienia mikrofilarii, gdyby tylko kilka było obecnych. Początkowo wiązało się to z wirowaniem krwi, ale później opracowano specjalne mikrofiltry, aby umożliwić filtrowanie noworodków heartworms z większej próbki krwi. Był to lepszy test, ale nadal był niedokładny, jeśli derenie nie produkowały dzieci lub jeśli układ odpornościowy psa je zabijał. Dane szacunkowe dotyczące nieścisłości tego testu były bardzo zróżnicowane, ale ogólny konsensus był taki, że pomijał on od 20 do 30% przypadków heartworm i osobiście uważam, że był prawdopodobnie wyższy. Testowanie mikrofilarii było niezwykle ważne, gdy używano codziennych leków heartworm. Jak na ironię, obecność mikrofilarii była istotnie ważniejsza niż obecność dorosłych nicieni sercowych podczas stosowania tych środków zapobiegawczych, ponieważ mogły wystąpić reakcje, które mogłyby spowodować śmierć, gdy codzienne środki zapobiegawcze byłyby podawane psom z mikrofilariami w krążeniu. Nie było wielkiego bodźca do uzyskania dokładniejszych testów na obecność pasożyta sercowego w celu zastosowania profilaktyki, ale pewna liczba psów nadal miała objawy kliniczne choroby nicieni psów, a mimo to uzyskała ujemny wynik w porównaniu z dostępnymi badaniami krwi. Opracowano testy dla przeciwciał przeciwko heartworms. Były problematyczne, ponieważ wskazywały na ekspozycję na dżdżownice, więc psy pozostały pozytywne w tych testach, nawet jeśli heartworms zmarły naturalnie lub po udanym leczeniu. W końcu opracowano testy, które testują bezpośrednio na antygen dorosłego heartworma - ale tylko z dorosłymi, dojrzałymi płciowo samicami heartworms. Obecnie istnieją dwie sytuacje, w których badanie pozostaje niedokładne - wszystkie infekcje męskich stwardnienie rozsiane serca i infekcje heartworm, w których obecne są żeńskie heartworms, które mają mniej niż 6 lub 7 miesięcy. Istnieje również niewielka możliwość uzyskania fałszywie dodatniego testu za pomocą zestawu testów antygenowych- szacuje się, że wynosi on około 1 na 1000.A więc jak to ma zastosowanie do twojego psa? Pierwszy test może być dokładny, a drugi test fałszywie dodatni. Szanse na to są niskie, ale jest to możliwe. Obecność objawów klinicznych sprawia, że prawdopodobieństwo jest bardzo niskie. Test mógł być testem filtracji lub stężenia dla mikrofilarii, a Twój pies może nie mieć mikrofilarii mimo posiadania dorosłych robaczków sercowych. Test mógł być testem antygenowym, a Twój pies mógł zostać zarażony w czasie pierwszego testu, ale przez mniej niż 6 miesięcy - więc nie było żadnych dorosłych samic, aby wynik testu był pozytywny. Teraz, miesiące później, samice dorosną i powodują problemy. W każdym razie leczenie jest teraz wskazane.
