pl.petsnatureworld.com
pl.petsnatureworld.com

Objaśnienie leczenia nadczynności koci

Nadczynność tarczycy kotówto najczęstsze zaburzenie endokrynologiczne występujące u kotów. Kiedy wzrasta poziom tyroksyny w krążeniu i trójjodotyroniny (dwóch hormonów wydzielanych przez tarczycę), rozwija się choroba wieloukładowa. Rozpoznanie objawów i potwierdzenie rozpoznania są wstępnymi krokami prowadzącymi do leczenia.

Występowanie nadczynności tarczycy u kotów hyper Nadczynność tarczycy kotów występuje najczęściej u kotów w średnim i starszym wieku, niezależnie od rasy i płci. Grawitacja objawów nie zawsze jest taka sama, więc podczas gdy niektóre koty mogą wykazywać wyjątkowo łagodne objawy kliniczne, inne mogą charakteryzować się dysfunkcjami wielu układów narządów. Wielokrotna niewydolność narządów pojawia się w wyniku wielosystemowego działania nadczynności tarczycy u kota.

Objawy kliniczne i objawy

Ta choroba tarczycy kotów charakteryzuje się takimi objawami, jak:

utrata masy ciała

  • nadpobudliwość
  • zwiększony apetyt
  • zwiększone zużycie wody
  • częste oddawanie moczu
  • częste wymioty
  • biegunka
  • zwiększenie częstości akcji serca
  • arytmia
  • zastoinowa niewydolność serca
  • powiększony kot tarczycy
  • Odmiana typowej nadczynności tarczycy, występująca u około 10% kotów, nazywana jest apatyczną nadczynnością tarczycy. Ten rodzaj zaburzeń endokrynowych ma kilka cech. Na przykład nadpobudliwość i zwiększony apetyt zostają zastąpione brakiem apetytu i depresji. Co więcej, koty cierpiące na tę odmianę choroby szybciej stracą na wadze.

Jak diagnozuje się nadczynność tarczycy u kota

Pomiar poziomu hormonów w krążeniu nie wystarcza, gdy diagnozuje się nadczynność tarczycy u kota. Planarna scyntygrafia tarczycy, znana również jako obrazowanie tarczycy, jest znacznie dokładniejszym sposobem określenia, czy twój kot cierpi na tę chorobę endokrynną. Hiperfunkcjonalna tkanka tarczycy może być łatwo wykryta podczas stosowania tej procedury.

Opcje terapii dla Twojego zwierzaka

Po potwierdzeniu diagnozy lekarz weterynarii zdecyduje, które leczenie jest najlepsze dla twojego kota. Dostępne są następujące opcje:

Podawanie leków przeciwtarczycowych

  • Chirurgia
  • Radioaktywny jod
  • Metimazol (Tapazol) jest jednym z najczęstszych leków stosowanych do blokowania produkcji hormonów. Jeśli weterynarz zdecyduje się na podawanie leków przeciwtarczycowych, musisz wiedzieć, że leczenie trwa przez całe życie i że objawy zaczną pojawiać się ponownie, gdy tylko przestaniesz podawać lek.

Chirurgiczne wycięcie tarczycy jest zabiegiem chirurgicznym, który zakłada zmniejszenie rozmiaru lub całkowite usunięcie gruczołu. Ta metoda leczenia ma poważne wady, ponieważ znieczulenie i powikłania, które mogą pojawić się podczas lub po zabiegu, zazwyczaj prowadzą do śmierci. Powikłania, które są zwykle obserwowane po interwencji chirurgicznej, obejmują:

Trwałe niedoczynność tarczycy

  • Paraliż krtaniowy
  • Zespół Hornera
  • Nadczynność przytarczyc
  • U ponad 70 procent kotów oba płaty gruczołu są dotknięte tą chorobą, więc usunięcie całego gruczołu jest obowiązkowe.

Radioaktywna jodowa terapia koncentruje się na leczeniu uszkodzonej tkanki tarczycy. Zabieg trwa od 3 dni do tygodnia, okres, w którym zwierzę musi być hospitalizowane. Ponieważ ta opcja leczenia zapewnia najlepsze wyniki, jest preferowana przez większość lekarzy weterynarii. Nie ma ryzyka śmiertelnego, a ponadto nie zauważono żadnych działań niepożądanych. Środki znieczulające nie są wymagane, a wyniki są więcej niż obiecujące, a obniżenie syntezy hormonów obserwuje się w ponad 95 procentach przypadków.

Ponieważ nadczynność tarczycy jest dość częsta wśród chorób kotów, bardzo zalecane jest zdiagnozowanie i leczenie twojego zwierzęcia tak szybko jak to możliwe. Mimo że wszystkie trzy metody są w jakiś sposób skuteczne, najlepiej pójść na radioaktywną jodoterapię, ponieważ ta nie ma poważnych wad.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: