Objawy kaliciwirusa kotów
Kaliciwirus kotówto zakażenie wywołujące choroby górnych dróg oddechowych u kotów. Szczep wirusa, który infekuje zwierzęta, często determinuje ostrość kaliciwirusa. Ponieważ kaliciwirus kotów jest zakaźny, właściciele zwierząt powinni niezwłocznie zdiagnozować koty, które wykazują jakiekolwiek objawy infekcji górnych dróg oddechowych. Chociaż choroba dotyka koty wszystkich grup wiekowych, zwierzęta domowe trzymane w pomieszczeniach z internatem i koty o słabym układzie odpornościowym są bardziej podatne na to. Ponadto, kotki i koty w wieku powyżej 10 lat są bardziej narażone na zakażenia wirusowe.
Przenoszenie kociego kaliciwirusa
Najbardziej rozpowszechnioną formą przeniesienia jest bezpośredni kontakt z wyciekiem z nosa i oczu zakażonych kotów. Zwierzęta żyjące w pobliżu kotów cierpiących na upławy z oczu są bardziej narażone na zakażenie. Ponadto miseczki na żywność lub wodę skażone wirusem mogą służyć jako nośnik zakażenia zdrowym zwierzętom. Właściciele zwierząt, którzy trzymają koty w miejscach zakwaterowania na pokładzie, powinni zapewnić bezpieczną odległość między poszczególnymi jednostkami oraz oddzielne miski na jedzenie i wodę.
Objawy Kaliciwirusa Kotów obejmują:
- Zapalenie nosa i oczu
- Wrzody w jamie ustnej lub podniebieniu
- Choroby przyzębia, takie jak zapalenie dziąseł
- Zapalenie błony śluzowej nosa
- Krosty w stawach
Inne objawy Kaliciwirusa kotów
Ponieważ rodzaj objawu objawia się różny u pojedynczych zwierząt niektóre koty mogą cierpieć na katar i łagodną gorączkę. Kaliciwirus, który nie jest leczony szybko, może prowadzić do zapalenia płuc i często powoduje przewlekłe zapalenie dziąseł. Niektóre zwierzęta również ulegają depresji i nie są w stanie spożywać jedzenia i wody ze względu na dyskomfort powodowany przez wirusa. Zwierzęta cierpiące na uporczywe objawy pomimo leczenia wymagają dalszej diagnostyki w celu ustalenia podstawowych stanów zdrowotnych.
Rozpoznanie u kotów Calicivirus
Weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizyczne kota i rozważy u kota ryzyko wcześniejszej ekspozycji na wirusa. Po uzyskaniu wywiadu medycznego, weterynarz przeprowadzi test reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR), który wykrywa DNA pewnych szczepów wirusów. Testy PCR zapewniają szybkie wyniki i są preferowane w stosunku do innych metod testowania. Weterynarz pobierze również próbkę spojówki kota w celu zdiagnozowania wtórnych zakażeń bakteryjnych. Wrzody ustne są często silnym wskaźnikiem klinicznym kaliciwirusa kotów. Jeśli kaliciwirus kotów nie zostanie wykryty, weterynarz wykona test wybarwienia flurosceiny w celu zdiagnozowania owrzodzeń rogówki związanych z katarowym zapaleniem nosa i tchawicy. Inne testy diagnostyczne obejmują testowanie wirusa kotów i wirusa białaczki kotów.
Leczenie Kaliciwirusa Kotów
Celem leczenia jest wspomaganie kota płynami dożylnymi, aby zapobiec odwodnieniu. Chociaż przepisywane są leki antybiotykowe, zwykle stosuje się je do leczenia wtórnych zakażeń bakteryjnych obecnych w oczach, nosie i ustach. Koty cierpiące na kaliciwirusy powinny mieć dużo odpoczynku i nie mogą korzystać z roamingu na zewnątrz. Chore koty powinny być trzymane z dala od zdrowych zwierząt.
Rokowanie
Chociaż kaliciwirus kotów nie prowadzi do śmierci, jeśli zwierzęta są leczone lekami, kot może stać się nosicielem wirusa i zrzucić go w czasie stresu. Najlepiej szczepić koty w celu pobrania kaliciwirusa już w wieku 6 tygodni. Coroczne iniekcje przypominające mogą być również konieczne w przypadku niektórych zwierząt domowych.
Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii o szczepionkach, które należy podawać kotom, aby chronić je przed chorobami wirusowymi. Wszystkie koty powinny otrzymać podstawowe szczepionki, aby zabezpieczyć je przed śmiertelnymi infekcjami.
