Nietrzymanie stolca u psów
Nietrzymanie stolcau psów występuje, gdy pies nie jest już w stanie kontrolować ruchów jelit. Często zdarza się to, gdy pies śpi, chodzi po domu lub gra na świeżym powietrzu. Nietrzymanie stolca absolutnie nie jest winą psa, ponieważ występuje, ponieważ nie ma już zdolności wyczuwania jego wnętrzności.
Nietrzymanie stolca występuje częściej u psów w podeszłym wieku lub cierpiących na niektóre choroby lub schorzenia. Nie jest to stan bardzo powszechny, ale jest to warunek, który powinien zasygnalizować właścicielowi psa, że istnieje podstawowy problem zdrowotny i należy go ocenić.
Jak rozwija się inkontynencja kałowa
Nietrzymanie stolca występuje, gdy występuje wiotkość w mięśniach odbytnicy lub okrężnicy. Jednym z głównych czynników przyczyniających się do nietrzymania stolca jest sytuacja, gdy pies zostaje sparaliżowany. Kiedy pies jest sparaliżowany, przynajmniej na tylnych łapach, nie ma zdolności odczuwania ani kontrolowania żadnego z mięśni w tej części ciała. Dlatego nietrzymanie stolca prawie zawsze jest dane.
U starszych psów najczęstsza przyczyna nietrzymania stolca związana jest z zaburzeniami układu nerwowego. Gdy proces starzenia się przejmuje, zwieracz odbytu staje się mniej skuteczny w trzymaniu w jelitach i pozwala psu wykryć, kiedy musi go wyeliminować.
Innym aspektem, który może przyczynić się do nietrzymania stolca, jest infekcja pasożytnicza. Gdy pasożyty jelitowe powodują nadmierną ilość biegunki przez dłuższy czas, może powodować znaczące zniszczenie mięśni w odbytnicy, co ostatecznie prowadzi do nietrzymania stolca. Podobnie robaki i pasożyty również mają zdolność zjedzenia mięśnia zwieracza, co sprawia, że jest mało skuteczny, gdy pozwala psu wiedzieć, kiedy musi oddać kał.
Objawy
Aby zidentyfikować szczególną przyczynę nietrzymania stolca, należy koniecznie zwrócić uwagę na następujące objawy:
- Wypróżnienia podczas chodzenia, pozornie nie zauważając
- Wypróżnienia podczas okresów snu
- Nadmierny gaz
- Obrzęk lub wzdęcia brzucha
- Nie sygnalizuje już konieczności wyjścia na zewnątrz, aby wypróżnić się
Diagnozowanie i leczenie inkontynencji kałowej
Nietrzymanie stolca jest zazwyczaj bardzo łatwe do zidentyfikowania na podstawie zgłoszonych objawów. Przyczyna tego stanu nie zawsze jest jednak tak przejrzysta. Pierwszym krokiem w diagnozie będzie wykonanie testu fekalnego. Test kałowy sprawdzi obecność jakichkolwiek pasożytów lub robaków, które mogą zniszczyć okrężnicę lub odbytnicę. Jeśli zostanie wykryty jakikolwiek rodzaj pasożyta lub robaka, zostanie podane silne lekarstwo w celu ich wyeliminowania, a okres monitorowania może być potrzebny w celu ustalenia, czy nietrzymanie się poprawiło.
Jeśli leczenie infekcji pasożytniczych zostało zakończone, a nietrzymanie stolca trwa nadal, zostanie wykonana kolonoskopia. Kolonoskopia to proces wkładania rurki do odbytnicy w celu spojrzenia na mięśnie i wewnętrzną wyściółkę okrężnicy. Ta procedura powinna identyfikować wszelkie nieprawidłowości, które mogą powodować nietrzymanie stolca.
Leczenie powinno zawsze polegać na leczeniu bezpośredniej przyczyny. Jeśli wydaje się, że do wyściółki okrężnicy i odbytnicy dochodzi do znacznego uszkodzenia, może być konieczna zmiana diety, aby utwardzić stolec i utrudnić przejście.
Kłopot z nietrzymaniem stolca polega na tym, że tylko przyczyna jest uleczalna - nie sam stan. Skuteczne leczenie przyczyny nietrzymania stolca może czasami pomóc złagodzić objawy. Nawet po leczeniu, nietrzymanie stolca może nadal być nieodwracalnym stanem.
