Diagnozowanie wirusa opryszczki kotów za pomocą PCR
Opryszczka kotów, znana również jako wirus zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy kotów, powoduje zakażenie wirusem opryszczki kotów, ostrą infekcję dróg oddechowych u kotów. Jest to wysoce zaraźliwa choroba, która dotyka zarówno domowe, jak i dzikie koty. Gdy kot jest zarażony, przenosi wirusa na całe życie. Jednakże, ponieważ nie jest to śmiertelna choroba, można nią zarządzać za pomocą leków. Opryszczka kotów może zakażać koty wszystkich ras, płci i wieku. Jednak niektóre zwierzęta są bardziej podatne na infekcję.
Zwierzęta bardzo wrażliwe na wirus opryszczki kotów:
- Kocięta, szczególnie te urodzone z zarażonych matek
- Kotki w ciąży
- Koty karmiące się
- Koty nieszczepione
- Chorych kotów
- Koty żyjące w zakładach dla kotów lub w internatach
Rozprzestrzenianie się infekcji wirusem opryszczki u kotów
Choroba jest zwykle przekazywane przez kontakt z płynami wydzielanymi z ust, oczu lub nosa chorych kotów lub przez kontakt z czymkolwiek zanieczyszczonym takimi płynami. Dlatego ważne jest odizolowanie zarażonych kotów i dokładne umycie rąk po kontakcie z nieznanym kotem.
Objawy wirusa opryszczki kotów obejmują:
- kichanie
- kaszel
- zapalenie błony śluzowej nosa
- zapalenie spojówek
- rozładowanie z oczu i nosa
- wrzody w oku
- utrata apetytu
- gorączka
diagnoza
wirus opryszczki kotów jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ objawy są podobne do innych chorób układu oddechowego kotów, takich jak kaliciwirus kotów i chlamydia psittaci. Ponadto wirus może pozostawać w stanie utajonym (nieaktywnym) u zakażonego kota przez długi czas, co uniemożliwia wykrycie choroby. Chociaż rozpoznanie tej infekcji jest zwykle objawowe, ogólne objawy opryszczki kotów powodują, że diagnoza jest złożona. Ostateczną diagnozę można przeprowadzić za pomocą bezpośrednich testów immunofluorescencyjnych lub izolacji wirusa. Wadami są niskie miana przeciwciał u rekonwalescencyjnych kotów lub utajonych nosicieli oraz czas potrzebny na osiągnięcie diagnozy.
Wykrywanie opryszczki kotów za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR)
PCR okazał się bardzo skuteczny w diagnozowaniu opryszczki kotów. Pomaga wykryć gen kinazy tymidynowej w genomie wirusowym. Ta technika jest bardzo czuła, szybka, nieinwazyjna i bardzo specyficzna. Próbki pobiera się z płynów nosowych i spojówkowych zakażonego kota w celu przeprowadzenia testu PCR. Dodatni wynik testu PCR potwierdza aktywne zakażenie. Zwiększona szybkość wykrywania infekcji sprawia, że PCR jest preferowanym testem do diagnozowania opryszczki kotów. Jeśli występuje nawracające lub przewlekłe zakażenie i jeśli wyeliminowano inne przyczyny zapalenia spojówek lub rogówki, dodatni wynik PCR może pomóc weterynarzowi zdiagnozować i skutecznie leczyć kota.
Zapobieganie
Odżywcza dieta, bezstresowe warunki życia, izolacja chorych kotów i unikanie kontaktu z chorymi lub dziwnymi kotami to tylko niektóre sposoby zapobiegania oparzeniom kotów. Coroczna szczepionka na górne drogi oddechowe chroni koty przed infekcją do pewnego stopnia i jeśli infekcja wystąpi u zaszczepionego kota, objawy są mniej poważne niż te wykazywane przez nieszczepione zwierzęta domowe.
Ważne jest, aby zapewnić warunki sanitarne i higieniczne, aby chronić zwierzę przed chorobami zakaźnymi. Najlepiej jest także zwrócić się o pomoc do weterynarza, jeśli podejrzewasz, że twój zwierzak nabawił się infekcji dróg oddechowych.
