Diagnozowanie Kaliciwirusa Kotów (FCV) za pomocą testu PCR
FCV, powszechnie znany jako kaliciwirus kotów, jest chorobą wirusową, która powoduje poważne problemy z górnymi drogami oddechowymi u kotów. Ponieważ wirus FCV jest wirusowy, koty zarażają się wirusem poprzez kontakt ze skażonymi źródłami. Miski z żywnością i wodą służą jako nośniki wirusa, ponieważ infekcja występuje w ślinie, wydzielinie z nosa i oczu chorych kotów. Często choroba ta występuje wraz z innymi schorzeniami, takimi jak wirus opryszczki kotów i chlamydioza. Ponieważ istnieją różne szczepy kaliciwirusów, które wpływają na zwierzęta domowe, ważne jest, aby uzyskać dokładną diagnozę przepisywania leków, które zabijają określone szczepy zakażeń.
Objawy Kaliciwirusa Kotów
Kaliciwirus ogólnie wpływa na jamę ustną i nosową kota, oczy i górne drogi oddechowe. Rodzaj ujawnianych objawów różni się w zależności od ciężkości szczepu zakaźnego. Objawy obejmują wyciek z oczu i nosa, zmiany w jamie ustnej i zapalenie dziąseł. Zwierzęta mogą również wywoływać ból mięśni. Objawy kaliciwirusa kotów również naśladują różne inne infekcje dróg oddechowych. Z tego powodu ważne są określone testy diagnostyczne. Inna forma kaliciwirusa, znana jako zjadliwy ogólnoustrojowy kaliciwirus kotów, występuje w hodowlach i schroniskach dla zwierząt. Ponieważ ten stan w wielu przypadkach powoduje śmierć, ważne jest, aby uzyskać natychmiastowe wyniki w celu określenia rodzaju infekcji wirusowej.
Rozpoznanie Kaliciwirusa Kotów
W celu zdiagnozowania kaliciwirusa kotów, weterynarz oceni objawy kliniczne i historię choroby kota. Właściciele zwierząt powinni poinformować weterynarza, jeśli kot został niedawno złożony w internacie lub niedawno zaszczepiony. Weterynarz pobierze również próbkę z spojówki zwierzęcia, aby przeprowadzić analizę laboratoryjną. Testy plamienia Fluroscein mogą pomóc w wykryciu obecności zmian w oku. Aby potwierdzić rozpoznanie kaliciwirusa kotów, weterynarz wykona test znany jako test PCR lub test reakcji łańcuchowej polimerazy.
Test PCR dla kotów
Testy PCR diagnozują infekcje kaliciwirusem obecne w próbce poprzez wykrywanie sekwencji genetycznej określonych szczepów bakterii. Ta metoda testowania jest uważana za bardziej skuteczną w porównaniu z testami przeciwciał, ponieważ diagnoza nie zależy od podwyższonych poziomów przeciwciał we krwi. Korzyści z testów PCR to mniejsza szansa na wyniki fałszywie ujemne i wczesne wykrycie infekcji. Ponadto testy PCR są bardzo wrażliwe, ponieważ różnicują szczepy patogenów, które wydają się podobne. Ponieważ kaliciwirus kotów powoduje dyskomfort u zwierząt domowych, ważne jest, aby przyjąć pewne środki zapobiegawcze w celu uniknięcia infekcji wirusowych.
Wskazówki, jak zapobiegać FCV u kotów:
- Regularnie szczepiaj koty
- Upewnij się, że zwierzęta mają indywidualne lokale mieszkalne w miejscach zakwaterowania na pokładzie
- Miski do jedzenia i wody powinny być oddzielne
- Dom i otoczenie powinny być dokładnie zdezynfekowane
- Zdrowe koty powinny być trzymane z dala od chorych zwierząt domowych
- Koty będące nosicielami wirusa powinny być trzymane w domu wolnym od stresu
- Kocięta powinny zostać zaszczepione już w wieku 6 tygodni
Zwierzęta cierpiące na FCV wymagają odpowiedniego odpoczynku i leczenia. Ponieważ większość kotów ma problemy z oddychaniem, najlepiej kontrolować temperaturę w pomieszczeniach i używać parownika, aby zwierzę było wygodne. Leki powinny być przepisywane na czas i zgodnie z instrukcjami weterynarza.