Diagnozowanie kokcydiów u kotów

Kociakikokcydiówto zakaźne organizmy, które powodują infekcje dróg jelitowych u kotów, powszechnie znane jako kokcydioza. Kocięta są najbardziej podatne na infekcje kokcydiami, z powodu niższego funkcjonowania układu odpornościowego. Infekcja jest pozyskiwana z otoczenia poprzez zanieczyszczone źródła. Ponieważ kocięta są najbardziej podatne, konieczne jest uzyskanie pomocy lekarskiej, jeśli pojawią się objawy.

Zawieranie kokcydiozy

Najczęstszym źródłem zakażenia jest zakażony kał zwierząt. Kocięta poniżej 6 tygodnia życia mogą spożywać coccidia ze stołka matki, jeśli zetkną się z nią. Zwierzęta mogą zarazić się kokcydiozą, jeśli zjedzą gryzonia, który przenosi organizmy kokcydiów. Dorosłe koty, które niosą kokcydia, nie wykazują objawów infekcji, ponieważ układ odpornościowy jest wystarczająco silny, aby tłumić organizmy. Jednak zarażone dorosłe zwierzęta domowe uwalniają torbiele kokcydiów poprzez kał, które z kolei infekują inne zwierzęta domowe.

Objawy kokcydiozy:

• Biegunka
  
• Krwawe stolce
  
• Śluz w kale
  
• Utrata masy ciała
  
• Wymioty
  
• Odwodnienie

Kokcydioza u dorosłych zwierząt

Wśród wszystkich objawów kokcydiozy najczęściej występuje biegunka, ponieważ organizmy atakują komórki jelit zwierzęcia. Kocięta odczuwające objawy kokcydiozy powinny być szybko diagnozowane i leczone, ponieważ odwodnienie często prowadzi do śmierci. Dorosłe zwierzęta domowe z niską odpornością powinny również zostać przebadane, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy, ponieważ kokcydia może stać się aktywna, jeśli zwierzę cierpi na schorzenie podstawowe.

Rozpoznanie kokcydiozy kotów

Lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i rozważy objawy choroby. Badanie kału umożliwi weterynarzowi określenie obecności torbieli kokcydiów w celu potwierdzenia choroby. Badanie kału jest mikroskopową analizą kału w celu wykrycia infekcji pasożytniczych i obecności bakterii lub nieprawidłowości. Badania krwi będą wykonywane w celu wykluczenia innych przyczyn biegunki lub infekcji. Ujemny raport z kału nie wskazuje na brak kokcydiozy, dlatego może być konieczne powtórne badanie.

Leczenie kokcydiozy kotów

Koty cierpiące na kokcydiozę są leczone lekami, które zapobiegają wzrostowi kokcydiów w jelitach. Lekarstwo nie eliminuje pierwotniaka kokcydii, ale pomaga organizmowi rozwinąć odporność na infekcję. Kocięta odwodnione mogą wymagać płynów dożylnych, aby pomóc im w odzyskaniu sił. Najczęściej przepisywanym lekiem na kokcydiozę kotów jest sulfadimetoksyna i trimetoprim-sulfadiazyna.

Zapobieganie kokcydiozie kotów

Ponieważ najczęstszym źródłem infekcji jest zakażony kał, ważne jest, aby pozbyć się kału w odpowiedni sposób. Nowo nabyte kocięta powinny być również monitorowane pod kątem oznak choroby i trzymane z dala od chorych zwierząt domowych mieszkających w tym samym gospodarstwie domowym. Najlepiej często czyścić i dezynfekować łóżko domowe i zwierzęta. Właściciele zwierząt domowych powinni przeprowadzać rutynowe badania kału w celu określenia zakażenia pasożytami zarówno u kotów, jak i starszych kotów. Badania wykazują wzrost podatności na kokcydiozę, gdy zwierzęta cierpią na stres lub traumę. Koty powinny również być chronione przed wędrowaniem na zewnątrz i kontaktem z gryzoniami.

Kokcydioza kotów jest stanem uleczalnym. Odpowiednia czystość i rutynowe kontrole weterynaryjne mogą zapobiec chorobom i pomóc w utrzymaniu optymalnego zdrowia zwierząt.