Coccidia in the Dogs Explained
Coccidiato pierwotniaki żyjące w jelitach psa. Większość psów ma pewną odporność na jej działanie; jednak szczenięta, psy zestresowane i te z osłabionym układem odpornościowym mogą czasami wykazywać objawy kokcydiozy.
Poradnik Coccidia
Protocoa kokcydii nie pochodzi z wewnętrznego środowiska psa. Szczenięta są często wprowadzane do niego przez zainfekowane matki, które zawierają cysty pierwotniaków. Można je również wprowadzić w inny sposób, ponieważ kokcydia jest bardzo zaraźliwa, a nawet może przenosić się od szczeniąt do kociąt i odwrotnie. Nawet nosiciele, tacy jak karaluchy i myszy, jeśli jedzą, mogą przenosić pasożyta.
Chociaż psy stopniowo zwiększają odporność na pasożyta w miarę wzrostu, szczenięta mogą być podatne na kokcydiozę, stan, który występuje, gdy kokcydia w przewodzie pokarmowym psa powoduje infekcję.
Objawy kokcydii
Pierwszym i klasycznym objawem kokcydiozy jest biegunka. W zależności od ciężkości zakażenia biegunka może być łagodna lub ciężka. W bardzo ciężkich przypadkach może zawierać krew lub śluz, któremu towarzyszy nieprzyjemny zapach. Jednak wiele razy kokcydioza może powodować jedynie luźny stolec, i to powinno być uważane za podejrzane. Infekcja może nasilać się, jeśli nie zostanie poddana leczeniu, podczas gdy pasożyt mnoży się w przewodzie pokarmowym.
W ciężkich przypadkach może wystąpić utrata apetytu. W bardzo ciężkich przypadkach mogą wystąpić wymioty. W połączeniu z biegunką może to spowodować poważne odwodnienie, a niektóre psy mogą umrzeć z powodu infekcji. Większość przypadków jest jednak łagodna, a większość psów, które zmarły na skutek kokcydiozy, zaraziło się równocześnie innym wirusem lub bakterią.
Leczenie i profilaktyka
Kokcydioza to bardzo uleczalna infekcja psów. Dwa najbardziej skuteczne leki to sulfadimetoksyna (Albon) i trimetoprimosulfadiazyna (Tribrissen). Te leki właściwie nie zabijają kokcydiów; tylko zapobiegają możliwościom reprodukcji. Odzyskiwanie z kokcydiozy przebiega powoli, a całkowite wyleczenie następuje tylko po ustaleniu obecności stabilnej odpowiedzi immunologicznej. Średni czas wynosi około dwóch tygodni.
Zapobieganie kokcydiozie jest tak proste, jak trzymanie psich odchodów w swoim otoczeniu. Psy mogą nie tylko przekazywać je bezpośrednio z odchodów innego psa, ale również muchy, karaluchy, kleszcze i pchły mogą przyczyniać się do jego rozprzestrzeniania. Ponadto kokcydioza nie jest po prostu chorobą psa, a inne zwierzęta mogą się z nią spotkać. Zaleca się kontrolę owadów i gryzoni.
Aby być bezpiecznym, należy zawsze trzymać czystą miskę i czyścić wszelkie powierzchnie narażone na działanie śliny lub kału. Ponieważ kokcydia to pierwotniaki, a nie bakterie, większość środków dezynfekcyjnych jest bezużyteczna. Zamiast tego należy czyścić przedmioty przy użyciu wrzącej wody lub roztworu amoniaku. Ważne jest, aby pamiętać, że kokcydia może wytrzymać ujemne temperatury, a poranne mrozy nie zabiją pasożyta na zewnątrz odchodów.
Większość psów jest narażona na kokcydia, a powstałe w wyniku tego zakażenie nie jest rzadkie. Twój pies lub szczeniak rozwinie w sobie odporność w swoim życiu, a każda infekcja u zdrowego psa jest zwykle niespotykana w dorosłym wieku.
