Efekty uboczne klindamycyny u kotów
Klindamycyna jest antybiotykiem linkozamidowym, co oznacza, że pomaga usunąć beztlenową infekcję bakteryjną, zakłócając syntezę białek, których potrzebują bakterie, aby przetrwać i rozwijać się. Cząsteczka klindamycyny działa w ten sposób, wchodząc do komórki bakteryjnej i wiążąc ją z RNA bakterii. RNA jest cząsteczką, która składa się z białek wewnątrz komórki. Czyni to poprzez wiązanie z sekwencją cząsteczek zwanych aminokwasami, które są następnie łączone razem, aby wytworzyć białko.
Gdy cząsteczka klindamycyny wiąże się z RNA bakterii, ta cząsteczka RNA nie może się związać z prawidłową sekwencją aminokwasów, więc nie stworzy białka, do którego została zaprojektowana.Efekty uboczne klindamycynysą podobne do działań niepożądanych innych antybiotyków, z kilkoma specyficznymi różnicami. Jest to popularny lek, który jest najczęściej stosowany w celu złagodzenia kota lub innego zwierzęcia beztlenowego zakażenia bakteryjnego.
Skutki uboczne
U niektórych zwierząt klindamycyna powoduje biegunkę. Jeśli twój kot cierpi na biegunkę w wyniku stosowania klindamycyny, przyjrzyj się jego kałowi, aby upewnić się, że nie jest zbyt wodnisty i nie ma w nim krwi. Jeśli biegunka kota jest wodnista lub zawiera krew, należy natychmiast przerwać podawanie klindamycyny. Poza biegunką, jedynym poważnym negatywnym skutkiem ubocznym, jaki może odczuwać twój kot z powodu leczenia klindamycyną, jest autoimmunologiczne zapalenie pęcherzyka żółciowego, co nie jest bardzo poważnym stanem, z wyjątkiem sytuacji ekstremalnych, kiedy pęcherzyk żółciowy jest tak opuchnięty, że nie może funkcjonować lub uniemożliwia funkcjonowanie narządów dookoła. Nie zanotowano dalszych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem klindamycyny u kotów.
Wskazania
Klindamycyna działa poprzez zakłócenie syntezy niektórych białek bakteryjnych, które powstają tylko w wyniku określonych rodzajów bakterii beztlenowych. Tego rodzaju bakterie najczęściej atakują rany na skórze kota, rany w ustach kota, lub wnęki w zębach kota, więc klindamycyna jest zwykle stosowana do leczenia infekcji na tych obszarach. Nadaje się również do każdego innego miejsca w ciele kota, które jest atakowane przez beztlenowy gatunek bakterii.
Ile powinien wziąć mój kot?
Ponieważ niektóre z negatywnych skutków ubocznych stosowania klindamycyny są znacznie bardziej widoczne w większych dawkach, nie należy podawać kotowi zbyt dużej ilości klindamycyny, ale jeśli nie zastosuje się wystarczającej ilości leku, choroba będzie się utrzymywać. Ważne jest, aby znać odpowiednią dawkę tego leku przed podaniem go swojemu kotu. Jeśli stosujesz chlorowodorek klindamycyny, zalecana dzienna dawka wynosi od jedenastu do dwudziestu dwóch miligramów na kilogram wagi kota. Cięższe zakażenia wymagają większych dawek klindamycyny.
Klindamycyna jest lekiem na receptę, więc przed nałożeniem go na kota potrzebujesz zatwierdzenia od weterynarza. Jeśli zauważysz niezwykłe zachowania lub zjawiska biologiczne ze strony kota w związku z klindamycyną, należy przerwać podawanie leku i skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie alternatywnych metod leczenia antybiotykami.
