Spondyloza szyjna u psów
Spondyloza szyjnajest zaburzeniem, w którym występuje zwyrodnienie szyjnego odcinka kręgosłupa, chrząstki i kości szyi. Dotyczy to pojedynczych kręgowców i stawów, a także dysków pomiędzy nimi, które je amortyzują. Za spondylozę kręgów szyjnych u psów uważa się zaburzenie genetyczne, które może występować u każdej rasy. Najczęściej dotyka dorosłych psów dużych ras, ale niektóre przypadki miały miejsce u psów młodszych niż jeden rok życia.
Nieprawidłowe zwapnienie może wystąpić na kościach kręgosłupa szyjnego, tworząc narośla zwane ostrogi. Ostrogi mogą wywierać nacisk na korzenie nerwowe w odcinku szyjnym kręgosłupa. W rezultacie może dojść do uszkodzenia korzeni nerwowych lub rdzenia kręgowego i poważnie wpłynąć na mobilność psa.
Objawy spondylozy szyjki macicy
Wystąpienie objawów może być nagłe lub może stopniowo narastać. Objawy spondylozy szyjnej obejmują:
- ból szyi
- sztywność karku
- osłabienie
- zmniejszenie ruchliwości
- zmniejszenie odruchów
Przypadki spondylozy szyjnej, w których występują korzenie nerwowe lub kręgosłup, mogą wykazywać bardziej poważne objawy, takie jak:
- utrata równowagi
- utrata czucia lub czucie w ramionach lub kończynach
- Nieprawidłowe odczucia w barkach lub kończynach
- utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitami (w przypadkach, w których występuje ucisk rdzenia kręgowego)
- nietrzymanie stolca lub dróg moczowych
- postępująca utrata funkcji mięśni
- stała niepełnosprawność (rzadko)
Spondylotyczna mielopatia szyjna może występować jako wtórne zaburzenie spondylozy szyjnej. Jest to poważne zaburzenie, które występuje u psów z genetycznie predysponowanym małym kanałem kręgowym w szyjce macicy. W tym stanie kręgosłup szyjki macicy wywierał nadmierny nacisk na mały kanał kręgowy i sznur. Objawami spondylotycznej mielopatii szyjnej są utrata czucia, osłabienie i utrata równowagi.
Rozpoznanie spondylozy szyjnej
Fizyczne badanie przeprowadzone przez lekarza weterynarii może wykazać ograniczoną ruchliwość szyi. Pies może mieć trudności z obracaniem się lub okazywać ból podczas obracania głowy. Diagnozę przeprowadza się za pomocą testów laboratoryjnych i dokładnego badania kręgosłupa szyjnego. Lekarz weterynarii zaleci badanie TK, MRI lub radiogramy (prześwietlenia rentgenowskie) okolicy szyi. W niektórych przypadkach weterynarz może zalecić mielogram, w którym barwnik jest wstrzykiwany do kręgosłupa w celu jaśniejszej obserwacji szyjki macicy.
Spondyloza szyjna jest chorobą zwyrodnieniową, która z czasem ulegnie stopniowemu pogorszeniu, jeśli nie będzie leczona. Stopień degeneracji jest różny w poszczególnych przypadkach, ale wczesna diagnoza sprawi, że leczenie będzie skuteczniejsze w większości przypadków.
Leczenie spondylozy szyjki macicy Utrzymanie prawidłowej masy ciała psa złagodzi obciążenie stawów i zmniejszy ból. Zdrowa dieta i ćwiczenia fizyczne mogą zmniejszyć wagę lub utrzymać prawidłową wagę. Jeśli pies nie jest w stanie ćwiczyć z powodu bólu lub ograniczonej ruchliwości, może zalecić terapię wodną. Terapia wodą, na przykład podwodne bieżnie, pozwoli psu ćwiczyć bez naciskania na wrażliwe stawy. Terapia ciepłem może być również zalecana jako leczenie miejscowe w celu zmniejszenia bólu. Można to zrobić w domu z podkładkami termicznymi, dyskami grzewczymi lub torbami z gorącą wodą. Aby zmniejszyć stan zapalny i złagodzić ból, weterynarz przepisuje leki, takie jak:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
- Środki zwiotczające mięśnie
- Zastrzyki kortyzonu
- Nie ma lekarstwa na spondylozę szyjki macicy. Leczenie choroby ma na celu spowolnienie degeneracji odcinka szyjnego kręgosłupa i złagodzenie objawów. W niektórych przypadkach operacja może być konieczna, aby poprawić ruchliwość lub leczyć wtórne stany spowodowane zaburzeniem.
