Syndrom karłowatości przysadkowej
Przyczyny karłowatości przysadkowej u psów
Zespół przysadki przysadkowej psów często jest dziedziczony. Rasy podatne na syndrom to owczarek niemiecki i karłowaty niedźwiedź. Ta cecha istnieje na genie recesywnym, więc zaatakowany szczeniak musi odziedziczyć po jednym zdeformowanym genie od każdego z rodziców. Kiedy dwa z tych wadliwych genów pojawiają się u tego samego szczeniaka, pojawia się karłowatość przysadki.
Przysadka mózgowa u psów może również wystąpić, gdy przysadka nie rozwija się normalnie. Torbiele, nowotwory i inne narosty w przysadce mózgowej mogą również powodować niedobór hormonu wzrostu.
Objawy przysadki mózgowej u psów
Psy z zespołem przysadki karłowatości wydają się zupełnie normalne, gdy się rodzą. Jednak do czasu, gdy mają dwa lub trzy miesiące, stało się oczywiste, że nie rosną one w takim samym tempie jak ich rówieśnicy. Psy z zespołem przysadki karłowatości mają proporcjonalne kończyny i proporcjonalny tułów (w przeciwieństwie do psów z karłowatością szkieletową, która powoduje nieprawidłowości w proporcji). Te psy nie wydają się w jakikolwiek sposób zdeformowane lub nienormalne; są po prostu małe.
Jeśli twój pies cierpi na karłowatość przysadki, pozostanie mniejszy niż pozostałe szczenięta w swoim miocie. Zachowa swój miękki, wełnisty płaszcz, ale w końcu może rozwinąć się łysienie lub łysienie. Może cierpieć z powodu przebarwienia lub nieprawidłowego ściemnienia skóry. Jego stałe zęby mogą pojawić się późno lub może nigdy nie pojawić się w ogóle.
Psy z zespołem przysadki karłowatej są często sterylne. Samice mogą nigdy nie dostać się do ciepła, a samce mogą mieć małe jądra lub niezstąpione jądra przez całe życie.
Rozpoznanie karłowatości przysadki mózgowej
Twój lekarz weterynarii będzie musiał przeprowadzić szereg testów diagnostycznych, w tym badania krwi, analizę moczu i profile biochemiczne, aby upewnić się, że Twój pies nie cierpi z powodu chorób wtórnych. Twój weterynarz przetestuje poziom hormonu wzrostu we krwi Twojego psa, aby zweryfikować obecność zespołu karłowatości przysadki psa. Twój weterynarz będzie również chciał sprawdzić poziomy innych normalnych hormonów twojego psa, aby upewnić się, że dalsze problemy endokrynologiczne nie wystąpiły. Problemy z gruczołami tarczycy i nadnerczy, które również składają się na układ hormonalny, są powszechne u psów z obniżoną funkcją przysadki.
Leczenie syndromu przysadki mózgowej u psów
Twój pies będzie potrzebował wielu zastrzyków hormonu wzrostu, podawanych kilka razy w tygodniu przez kilka miesięcy. Może potrzebować terapii zastępczej hormonem tarczycy, jeśli tarczyca przestała funkcjonować lub funkcjonuje nieprawidłowo. Kortyzonowa terapia zastępcza może być w porządku, jeśli upośledzono nadnercze Twojego psa.
Gdy twój pies osiągnie dojrzałość płciową, zostaniesz poradzony, aby go okaleczyć. Syndrom przysadki mózgowej u psów jest zazwyczaj dziedziczny, a psy z zespołem przysadki karłowatości nie powinny być hodowane.
