Psine stwardnienie rozsiane jamy nosowej / Rozpoznanie zaćmy
Jeśli zauważysz obłoczny, niemal lodowaty wygląd oczu twojego psa, powinieneś zabrać go do weterynarza, aby zobaczyć stwardnienie rozsiane lubRozpoznanie zaćmy.
Różnica między zaćmą a stwardnieniem jądrowym
Objawy między zaćmą a stwardnieniem jądrowym są bardzo podobne: oczy psa stają się zamglone, mgliste, biało-niebieskie zabarwienie, które sprawia wrażenie, że twój pies może być dobrze niewidomy lub trudny do zobaczenia. W przypadku zaćmy może to być prawdą.
Zaćma jest wynikiem wielu rzeczy. Za rogówką oka spoczywa owalna soczewka oddzielająca oko od nerwu wzrokowego w środku. Kiedy u psa rozwija się zaćma, soczewka ulega zniekształceniu i skutecznie rozpada się.
Stwardnienie jądrowe, choć wygląda podobnie, nie jest takie samo. Stwardnienie jądrowe występuje znacznie częściej i zwykle u starszych psów. Jest to normalna zmiana oczu na przestrzeni lat, a właściwie szarzenie soczewki, a nie jej rozkładanie. Zazwyczaj dzieje się to w obu oczach w tym samym czasie, a nie w jednym lub w drugim. W przeciwieństwie do zaćmy, stwardnienie rozsiane nie ma drastycznego wpływu na wzrok twojego psa, jeśli w ogóle, i nie jest bolesne.
Diagnozowanie zaćmy
Jeśli zauważysz ten mglisty wygląd w oku psa lub w obu oczach, weź go do weterynarza w celu przeprowadzenia badania kontrolnego. Konieczne będzie przeprowadzenie badań krwi w celu określenia ewentualnych przyczyn zaćmy, takich jak cukrzyca. Ale zanim twój weterynarz wykona jakiekolwiek "techniczne" testy, będzie uważnie obserwował twojego psa.
Będzie badał, jak twój pies porusza się sam i czy nie ma żadnych widocznych oznak ograniczonej widoczności. Twój pies zostanie sprawdzony pod kątem odruchów źrenic źrenic (niezależnie od tego, czy źrenica psa rozszerza się, gdy jest wystawiona na działanie jaśniejszego światła). Nacisk gałki ocznej zostanie przetestowany, aby wykluczyć znacznie poważniejsze schorzenie oka - jaskrę.
Na późniejszych etapach, jeśli rozważana jest operacja usunięcia katarakty, zostaną przeprowadzone inne testy, takie jak test łzy Schirmera lub wprowadzenie barwnika do oka. Testy te dokładniej badają oczy i określają, czy doszło do uszkodzenia rogówki, wilgoci gałki ocznej i obecności ciał obcych. Zaawansowane testy obejmują ultradźwięki i inne metody oceny siatkówki.
Diagnozowanie stwardnienia zjadliwego
Wiele z tych samych badań i testów dotyczących zaćmy podano w odniesieniu do miażdżycy jądrowej. Jest tak prawdopodobnie dlatego, że oba są tak podobne, a niektóre testy wykluczą jedno lub drugie. Na przykład, jeśli twój pies wykazuje ekstremalne zmętnienie w jego oczach, ale ma małe lub żadne problemy ze wzrokiem, wtedy jego problemem zdecydowanie nie jest zaćma. Stwardnienie rozsiane można zauważyć u psów w wieku sześciu lat.
Rasy bardziej podatne na zaćmy / stwardnienie rozsiane
Niektóre rasy są predysponowane do zaćmy, więc weterynarz będzie musiał ustalić, czy twój pies cierpi na jedną czy drugą. Do predysponowanych ras należą owczarki niemieckie, Labs i Beagle.
