Berneński problem zdrowotny dla psów górskich
Berneńskie góry i problemy zdrowotneobejmują dysplazję stawu biodrowego, dysplazję łokcia, raka i postępującą atrofię siatkówki, a także wiele innych, nie tak częstych problemów zdrowotnych.Dysplazja stawu biodrowego u berneńskich psów górskichDysplazja stawów biodrowych, nieprawidłowy rozwój bioder szczeniąt podczas wzrostu, często dotyka dużych psów rasowych. Powoduje rozluźnienie stawów biodrowych, co z kolei powoduje spłaszczenie głowy kości udowej i powoduje, że gniazdo, w którym spoczywa kość udowa, staje się płytkie. W końcu artretyzm rozwija się w stawie, ale możesz nie widzieć o nim od lat.
Niektóre wczesne kliniczne objawy dysplazji stawu biodrowego to:
powolność wznoszenia się na nogach
sztywność po wznowieniu
- kulawizna
- ból po manipulowaniu stawem dotkniętym chorobą
- Procedury diagnostyczne zwykle obejmują badanie fizykalne, zdjęcia radiologiczne, historię psa i badanie jego klinicznych objawów.
- Leczenie może obejmować łagodne środki przeciwbólowe i fizykoterapię, a także całkowite zastąpienie stawów; wszystko zależy od ogólnego stanu pacjenta i progresji choroby.
Główną przyczyną dysplazji stawu biodrowego u berneńskiego psa górskiego jest zła genetyka, więc twoją najlepszą szansą na posiadanie psa wolnego od choroby jest zakup od znanego hodowcy, który testuje psy rodzicielskie przed rozpoczęciem hodowli.
Dysplazja stawu łokciowego u berneńskich psów górskich
Stan zwany niezwiązanym procesem anaponalnym jest najczęstszą przyczyną dysplazji stawu łokciowego u psów ras dużych, takich jak pies rasy Berneński. Występuje, gdy dwie kości w łokciu nie zrywają się podczas wzrostu. Podobnie jak w przypadku dysplazji stawów biodrowych, te kości ocierające się o siebie w nieprawidłowy sposób zwykle wywołują artretyzm. Diagnoza i leczenie są takie same jak w przypadku dysplazji stawu biodrowego.
Dysplazja stawu łokciowego jest głównie chorobą genetyczną, dlatego po raz kolejny należy znaleźć hodowcę, który stosuje tylko sprawdzone i oczyszczone psy-matki.
Rak u berneńskich psów górskich
Pewna postać raka dotyka około dziesięciu procent berneńskich psów górskich, zwykle zdiagnozowanych, gdy pies ma około sześciu lat, ale wiek może się znacznie różnić. Niektóre nowotwory są genetycznie powiązane, w tym:
Histiocytoza
Mastocytoma
Inne powszechne nowotwory nie są genetycznie powiązane. Należą do nich:
Mięsak limfatyczny
Mięsień włóknisty
Piąty nowotwór, który jest często obserwowany, osteosarcoma, nadal jest testowany pod kątem powiązań genetycznych, ale lekarze nie wyciągnęli żadnych wniosków w tej chwili.
Berneński Klub Dogowy ustanowił rejestr guza, który zbiera i analizuje próbki tkanek dotkniętych psami, aby pomóc naukowcom w znalezieniu lekarstwa. Twój weterynarz może poradzić sobie z przesłaniem próbki, jeśli chcesz pomóc.
Progresywny zanik siatkówki u berneńskich psów górskich
Progresywny zanik siatkówki, znany również jako PRA, dziedziczna choroba oczu, która zwykle prowadzi do ślepoty, pojawił się u Berneńskiego Psa w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Wczesne formy choroby stwierdzono u szczeniąt w wieku poniżej 3 miesięcy, a późne postacie stwierdzono u psów w wieku pięciu lat i starszych. Zarówno wczesny, jak i późny początek może prowadzić do ślepoty.
Właściciel Berneńskiego psa górskiego powinien obserwować następujące objawy kliniczne:
Rozcieńczone źrenice
Ślepota nocna
Dezorientacja w obcym otoczeniu
Niechęć do odkrywania nowych miejsc
Większość berneńskich psów górskich, u których zdiagnozowano PRA, jest ślepa w ciągu roku, chociaż są wyjątki.
Wybór kompetentnego hodowcy posiadającego certyfikaty potwierdzające, że pies-rodzic otrzymał coroczne badanie wzroku przez weterynarza okulistę, jest najlepszym sposobem na uniknięcie bólu spowodowanego ślepotą twojego zwierzaka.
Inne problemy zdrowotne Berneńskiego psa górskiego
Niektóre z nie tak częstych problemów zdrowotnych Berneńskiego psa górskiego to:
Pływak
Skurcz żołądka
Choroba zapalna jelit
Alergie skórne
Alergie pokarmowe
Choroby nerek
Myasthenia gravis
To są zdrowie problemy, które wpłynęły na dobry procent berneńskich psów górskich, ale nie są postrzegane tak często, jak pierwsze cztery wymienione.
