Autoimmunologiczne zaburzenia skóry u psów
Autoimmunologiczne choroby skóryu psów składa się z układu odpornościowego organizmu atakującego tkankę własną skóry. Psy często rozwijają się ze względu na szereg czynników, takich jak infekcje bakteryjne, grzybicze, pasożytnicze lub choroby autoimmunologiczne. Stany skóry objawiają się swędzeniem, podrażnioną skórą, czerwonymi plamami i ciągłym drapaniem. Ponieważ objawy choroby skóry są dość podobne, może to być trudne dla postawienia prawidłowej diagnozy, dlatego zaleca się skonsultowanie się z weterynarzem i podjęcie decyzji o właściwym przebiegu leczenia.
Autoimmunologiczne zaburzenia skóry u psów
Układ odpornościowy psa ma za zadanie rozpoznawać własne komórki i chronić je przed "napastnikami", takimi jak wirusy, bakterie, pasożyty lub grzyby.
Jeśli układ odpornościowy nie rozpozna własnych tkanek, przeciwciała zaczną atakować własne komórki psa. Jeśli nastąpi to na poziomie komórek skóry, spowoduje to autoimmunologiczne zaburzenie skóry.
Choroby autoimmunologiczne to zaburzenia wielonarządowe, co oznacza, że dotykają więcej niż jednego systemu. Nawet jeśli choroba przejawia się na poziomie skóry, nie oznacza to, że nie wpływa ona na inne narządy w ciele.
Najczęstszymi zaburzeniami skórnymi autoimmunologicznymi u psów są:
- Pemphigus Vulgaris lub Foliaceus
- Toczeń rumieniowaty układowy
- Tarczyca rumieniowata
Zaburzenia te składają się z przeciwciał atakujących linię między powierzchnią warstwy skóry a warstwą pod nią, lub tylko komórkami w ta sama warstwa skóry.
Chociaż wszystkie rasy mogą być dotknięte chorobą, autoimmunologiczne zaburzenia skórne występują najczęściej w Dobermany, Nowej Funlandii, Chow-Chows, jamnikach i schipperkach. Lupus dotyka głównie samic psów.
Autoimmunologiczne choroby skóry postępują szybko, dlatego zaleca się skonsultowanie się z weterynarzem, gdy tylko zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości w skórze Twojego psa.
Objawy autoimmunologicznych zaburzeń skórnych u psów
Objawy kliniczne są podobne do wszystkich chorób autoimmunologicznych skóry i składają się z:
- Wysypki
- Itchiness
- Czerwone plamki
- Wypadanie włosów
Jeśli pies jest dotknięty przez tocznia, może również przejawiać utratę pigmentacji w obszar ust, twarzy i genitaliów.
Rozpoznanie autoimmunologicznych zaburzeń skóry u psów
Biorąc pod uwagę podobieństwa między objawami chorób skóry u psów, konieczna jest prawidłowa diagnoza. Aby zdiagnozować autoimmunologiczną chorobę skóry, lekarz weterynarii wykona następujące czynności:
- Badanie fizykalne
- Badania krwi
- Histopatologia (biopsja skóry)
- Bezpośrednia i pośrednia immunofluorescencja
- Lupus erythematosus preparaty komórkowe
- Testy przeciwciał przeciwjądrowych (ANA)
Te testy są przeznaczone do identyfikacji nieprawidłowego zachowania komórek układu immunologicznego i zapalenia, które wywołują na poziomie skóry.
Leczenie autoimmunologicznych zaburzeń skóry u psów
Plan leczenia autoimmunologicznych chorób skóry dotyczy zarówno objawów, jak i choroby.
Kortykosteroidy są zwykle przepisywane w celu kontrolowania choroby, ponieważ działają one jako immunosupresory.
Podawanie kortykosteroidów może powodować działania niepożądane.
Twój lekarz weterynarii może również zalecić zmiany w diecie i kąpiele solne marki Epson oraz inne środki lecznicze stosowane miejscowo w celu złagodzenia objawów.
Należy unikać ekspozycji na słońce, jeśli zwierzę cierpi na autoimmunologiczną chorobę skóry, ponieważ może tylko pogorszyć stan.
