Przegląd osteosarcomy u psów
Mięsakoskurczakjest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym zarówno u psów, jak iu mężczyzn z około 10 000 nowych przypadków zdiagnozowanych w Stanach Zjednoczonych każdego roku u psów i 2000 u ludzi.Bardziej prawdopodobne w dużych rasach
Głównie dotykając dużych i dużych ras psów w średnim wieku, osteosarcoma jest bardzo agresywnym i bolesnym rakiem. Psy ważące ponad 80 funtów są 60 razy bardziej narażone na rozwój osteosakomy niż psy ważące 75 funtów. Jest również bardziej powszechne u mężczyzn.
Chociaż rak osteosarcoma stanowi tylko 5% wszystkich nowotworów kości psi, odpowiada za 80-90% nowotworów złośliwych z kością. Często wymaga amputacji chorej kończyny wraz z chemioterapią, aby zapewnić chwilową ulgę od tej bardzo agresywnej choroby.
Wspólne miejsca
Chociaż kostniakomięsak może wpływać na kości kręgosłupa, żebra lub czaszki, najczęściej występuje on w kościach kończyn (mięsak kościakowaty) od łokcia i blisko kolana lub w "nadgarstku" lub ramieniu, odpowiada za 75 do 80% przypadków. W miarę postępu guza u psa pojawia się więcej bólu i obrzęku, co powoduje kulawizny psa, często jest to pierwszy objaw zauważony przez właściciela psa.
Zaczynając głęboko z kością, kostniakomięsak staje się coraz bardziej bolesny, gdy guz wyrasta na zewnątrz, niszcząc kości od wewnątrz i zastępując je kościami nowotworowymi. Ponieważ kość guza jest słabsza od kości normalnej, niewielkie obrażenia mogą w rzeczywistości spowodować złamania kości. Te patologiczne złamania nie będą się leczyć, więc "rzucenie" przerwy lub wykonanie jakichkolwiek procedur chirurgicznych nie zadziała.
Leczenie mięsaka płaskonabłonkowego
Badanie fizykalne, praca krwi, zdjęcia rentgenowskie kości i płuc oraz biopsja są konieczne, aby wskazać, czy występuje mięsak kości. Rentgen płuc jest konieczny do ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się (metasaza). Około 90% wszystkich nowych rozpoznań rozprzestrzeniło się już na węzły chłonne lub płuca, powodując kaszel lub odruch wymiotny u psa.
Zwykle jedyną dostępną terapią jest amputacja chorej kończyny; jednak procedury oszczędzania kończyn mogą być opcją w kilku przypadkach. Leczenie oszczędzające kończyny usuwa pierwotny nowotwór, który nie tylko jest źródłem bólu, ale także źródłem rozprzestrzeniania się choroby. Powrót do zdrowia po operacji i przystosowanie się do życia jako osoby po amputacji jest na ogół szybkie. Konieczna jest czasem radioterapia w celu opanowania bólu.
Kość guzowatą można również zastąpić przeszczepem kostnym z banku kostnego lub techniką "odrastania kości" zwaną "osteogenezą transportu kostnego". Połączenie najbliższe guza jest zespolone i nie można go zgiąć. Procedury oszczędzające kończyn mogą być wykonywane tylko na najniższych częściach nogi, gdy nie ma więcej niż 50% kości i gdy nie są zaangażowane żadne mięśnie. Powikłania, takie jak odrzucenie implantu kostnego i złamania, są nadal możliwe.
Chemioterapia
Chemioterapię zwykle rozpoczyna się po amputacji. Ma to na celu złagodzenie bólu i zmniejszenie możliwości rozprzestrzeniania się guza. Karboplatyna i cisplatyna są najskuteczniejszymi lekami dostępnymi w karboplatynie, droższymi, ale bezpieczniejszymi w użyciu. Czasami doksorubicynę łączy się z cisplatyną. Każdy lek ma swoje zalety i wady. Uśmierzanie bólu występuje przy tramadolu, gabapentynie, amantidnie lub niesteroidowych lekach przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak rimadyl, deramaxx, etogesowy lub metakam lub w połączeniu.
Niestety mediana wskaźnika przeżycia jest różna, ale często nie przekracza jednego roku; jednak niektóre osoby, które przeżyły, żyją rok lub dłużej.
